E lindur në Somali, 25-vjeçarja u rrit duke luajtur futboll me miqtë. Ata do të kalonin pothuajse çdo minutë duke shkelmuar një top rreth plazheve derisa prindërit e tyre t’i thërrisnin për darkë. Ajo e donte atë. Ajo e donte vendin e saj “të bukur”. Por lufta civile i ndryshoi të gjitha.

Somalia u zhyt në kaos pasi diktatori Mohamed Siad Barre u përmbys në vitin 1991. Pas rrëzimit të tij, komandantët e luftës së klaneve dhe militantët luftuan për kontrollin e vendit, duke shkaktuar masakra në të gjithë vendin.

Pasi më nuk ishin të sigurt në shtëpinë e tyre, familja e Robles u arratis në Angli kur ajo ishte vetëm dhjetë vjeçe, shkruan CNN, transmeton KOHA. Ajo ende kujton udhëtimin, ku prindërit i thanë që të mos fliste me askënd derisa të arrinin në aeroport.

“Unë kurrë, kurrë, në një milion vjet, nuk kam ëndërruar të largohem nga Somalia”, thotë ajo. “Ne luftuam shumë si familje, sepse askush nuk flet anglisht në një vend krejt të ri. Ishte shumë vështirë”.

Refugjate në Mbretërinë e Bashkuar

Një gjë pozitive për familjen ishte vendndodhja e tyre përfundimtare – një shtëpi në hijet e stadiumit të futbollit të Anglisë, “Wembley”. Zëvendësimi i plazheve të Somalisë për një kopsht në Londër nuk ishte gjithmonë transicioni më i lehtë, por për sa kohë që një top futbolli ishte në këmbët e saj, Jawahiri me vëllezërit e motrat e saj ishin të lumtur.

“Unë mendoj se futbolli ishte një rrugë shpëtimi për ne, sepse ne do të merrnim me vete në shkollë një top futbolli dhe do të luanim së bashku me fëmijët e tjerë të shkollës”, tha Robles duke qeshur. “Në këtë mënyrë ne mësuam gjuhën angleze më shpejt dhe bëmë shumë miq”.

Pavarësisht se prindërit e saj ishin tifozë të futbollit, asnjëri nuk ishte veçanërisht i kënaqur me vajzën e tyre që ndiqte karrierë në këtë sport gjatë studimeve të saj akademike. Kjo e bëri atë që të stërvitej në fshehtësi, duke ndërruar me shpejtësi uniformën e futbollit sa herë që kthehej në shtëpi nga loja me miqtë e saj.

“Unë me të vërtetë doja t’i bëja prindërit e mi krenarë, por mënyra nëpërmjet sportit nuk ishte e duhura dhe më duhet ta pranoj këtë”, shtoi Robles, që tashmë ka marrë vëmendjen në një dokumentar të UEFA-s. “Por, unë doja ta bëja veten të lumtur, sepse synimi ishte t’i realizoja ëndrrat e mia nëpërmjet futbollit. Sporti për mua gjithmonë ka qenë një gjë e madhe. Nuk i fajësoj aspak prindërit, sepse brezi i tyre e kishte problem të pranonte faktin që vajza të merrej me sport. Tash jam e lumtur që kam përkrahjen e të gjithëve, përfshirë edhe prindërit”.