Sot kemi vendosur t’u sjellim lexuesve tanë një koleksion me mençuri mbi një tipar të rëndësishëm që për hirë të së vërtetës po gjendet gjithnjë e më me pakicë, në mos fare, në ditët e sotme.

Shijoni me kënaqësi këtë buçetë me mençuri që flet për guximin, burrërinë, dhe virtytet e heroit.

Heroizmi është fitorja e shpirtit mbi trupin.

Ka pasë trima edhe para Agamemnonit.

Merita më e lartë e heroit është që ai nuk e humbet kurajon në shtrëngatën e kohës së vet.

Jo rrallë guximi njerëzor njihet më tepër në të voglën se sa në të madhen.

Aftësia për të dalluar të mundëshmen nga e pamundëshmja ja ç’e dallon heroin nga aventuristi.

Heroi është ai që bën atë që mundet. Të tjerët nuk e bëjnë këtë.

Egziston vetëm një heroizëm: ta shohësh botën ashtu siç është dhe ta duash atë.

E çmoj trimërinë e atyre që për hir të saj mund t’i humbasin të tëra; çmoj kujdesin e atyre, që për hir të saj nuk mund të fitojnë asgjë.

Trimëria zëvendëson ledhet e kështjellave.

Trimëria duhet jo vetëm në betejë, por edhe në punët e thjeshta të përditshme.

Heroi është ai njeri, i cili në çastin vendimtar, bën atë që duhet bërë për të mirën e njerëzimit.

Ai që nuk i trembet asgjëje, është po aq i fuqishëm sa edhe ai përpara të cilit dridhen të tërë.

Heroi nuk është më trim se cilido njeri i zakonshëm në tërësi, ai është më trim se ai pesë minuta më shumë.

Guximi i madh zëvendëson dijen e madhe.

Trimëria nuk vdes bashkë me heroin, por jeton më gjatë.

Arsyeja parashikuese, ja ç’është trimëria e vërtetë.

Nuk mund trimëria të rrijë pa vepruar.

Trimëria e vërtetë nuk është që të presësh i qetë ngjarjen.

Kush guxon për shumë gjëra, ai pashmngshëmrisht edhe do të gabojë në shumë gjëra.

Trimëria është si dashuria: ajo ka nevojë të ushqehet me shpresë.

Kur ke guximin mund t’i futesh çdo gjëje, por jo çdo gjë mund të arrish.

Guximi nuk njeh rrugë të pakalueshme.

Trimëria e ushtarëve varet nga mençuria e prijësit.

Maçoku i përndjekur dhe i ngjeshur pas murit bëhet tigër.

Burrëri është jo të kurdisësh zënkën, por të dish t’i shmangesh asaj.

Burrëria e vërtetë nuk është vetëm ballon për t’u përgjgijur lart, por edhe parashutë për të zbritur poshtë.

Një fund guximi vlen sa një ton fat.

Guximi i tepruar ëshët ves po aq sa edhe droja e tepruar.

Burrëria është e nevojshme jo vetëm për vepra trimërore por edhe për dhe mendim pjellor.

Guximi pa ndërgjegje është si një bishë e egër.

Prova më e madhe e burrërisë së njeriut është të mos rrëzohet shpirtërisht kur ka pësuar disfatë.

Guximi është i lartë dhe i madhërishëm.

Në daçi që të frymëzoni me guxim të tjerët, bëjuni i tillë për vete.

Në trimërinë e vërtetë ka më tepër këmbëngulje se padurim… ajo nuk ka nevojë as të nxitet, sa të përmbahet.

Ari provohet në zjarr, burrëria në fatkeqësi.

Përbuzja e rrezikut – kushti i parë i çdo shpirti të madh.

Burrërinë e vërtetë përcaktohet si aftësi e përkyer për të vlerësuar masën e rrezikut dhe gatishmërisë morale për ta përballur atë.