(Poezi nga Armela Drapi)

Në qiell, yjet po argëtohen,
Dhe hëna po mbizotëron natën,
Duket sikur bota po fle,
Por zemra ime nuk mund të ndalet.

Melodia jote më lëshon mendimet,
Dhe ritmi yt më bën të ndiej gëzim,
Këngëtar i zemrës sime,
Nuk ka gjë më të bukur se ti.

Muzika ime, zog i fluturimit,
Më ndjek në çdo hap që bëj,
Me të, unë ndjej se e prek qiellin,
E vërteta ime, është vetë muzika jote.

Mos le të ndalojë kurrë kjo melodi,
Të mbushë zemrën time me dashuri,
Një jehonë në qiell, me tinguj të artë,
Unë dhe muzika ime, bashkë përjetësisht.