Sa gënjeshtar dhe mashtrues është presidenti serb, Aleksandar Vuçić! Sa herë kam thënë për të se është aktori më i madh në Ballkan.

Në skenën publike brenda vendit, ai paraqitet si mbrojtësi më i madh i kombit serb. Në Bruksel dhe Uashington luan rolin e një burrështetasi të matur, ndërsa në Moskë vesh mantelin e vëllait besnik sllav të Putinit. Këto ditë, ai po luan një tjetër nga rolet e tij kryesore – atë të mashtruesit serb – përballë valës së protestave të shkaktuara nga humbja e jetëve të 15 njerëzve gjatë shembjes së çatisë së stacionit të trenit në Novi Sad. Incidenti konsiderohet gjerësisht si rezultat i një klime korruptive shoqërore të thellë dhe të njëanshme në Serbi. Vuçiç, imagjino këtë, i ofroi opozitës një referendum “këshillues” të paeksistuar në Kushtetutë për presidencën e tij.

Si një gënjeshtar i vërtetë, ai pretendoi se do të jepte dorëheqjen nëse shumica votonte kundër tij. Për fatin e tij të mirë, nuk ka asnjë gjasë që ai të humbasë nga mbështetësit e tij të SNS-it dhe loyalistët që janë betuar të mbrojnë liderin e tyre suprem dhe mashtruesin më të madh të Serbisë. Pikërisht falë tij, dy anët e shoqërisë serbe janë afër luftës civile. Serbia është ngritur dhe nuk ka më kthim prapa, sepse po mbron fëmijët e saj.

Vuçiç është fajtor dhe duhet të japë dorëheqjen për shkak të studentit të plagosur të Fakultetit Juridik, të cilin e goditi një shofer i dyshuar për tentativë vrasjeje. Deklaratat e tij dhe mediat e regjimit kanë ndikuar në rritjen e dhunës. Për shkak të arsyetimeve të tij për atë dhunë, falangat e SNS-it guxojnë të sulmojnë studentët, të përdorin thika, t’i rrahin, ndërsa BIA i thërret për “biseda miqësore”. Autoritetet shkarkojnë dhe largojnë nga puna prindërit e studentëve, duke u përpjekur në çdo mënyrë t’i frikësojnë, t’i korruptojnë, t’i shantazhojnë dhe t’i vendosin në shënjestër.

Nëse Vuçiç do të donte vërtet të qetësonte situatën, në vend që ta përkeqësonte, ai do të kishte dhënë dorëheqjen prej kohësh. Ai nuk do të mashtronte popullin e tij dhe nuk do të krijonte dramë rreth sanksioneve qesharake amerikane ndaj NIS-it, nuk do të premtonte Republikën Srpska për serbët në veri të Kosovës, nuk do të mbronte terroristin Radoiçiq, ekstradimin e të cilit e kërkon CIA, dhe nuk do të gënjente se nuk kishte nënshkruar dhe premtuar asgjë në Bruksel dhe Ohër.

Serbët naivë e besuan dhe mbetën pa punë në institucionet paralele serbe të shpërbëra, të cilat autoritetet e Kosovës sapo i kanë vulosur. Por lideri i rremë vazhdon të mashtrojë serbët e Kosovës përmes Listës Serbe të deformuar, duke u premtuar iluzione boshe, një të ardhme distopike, izolim të plotë dhe varfëri, duke u distancuar nga Albin Kurti. Falë Vuçiçit, Serbia po shndërrohet gradualisht në Korenë e Veriut.

Por patetizmi dhe aktorësia e keqe nuk mungojnë kurrë. Megjithatë, duket se BE-ja nuk është lodhur ende nga ky shou i shëmtuar i pushtetarit serb. Në fakt, Ursula von der Leyen i ka duartrokitur për shkeljen e sundimit të ligjit dhe demokracisë. Tani, kur protestat studentore nuk kanë qenë kurrë kaq të përhapura, madje as në kohën e Sllobodan Millosheviçit, Vuçiç ka reaguar duke ofruar një referendum mbi besimin ndaj tij. Më saktë, ai ka kaluar nga drama në komedi.