Kujdes, kjo është një letër për të qeshur dhe çdo përputhje me realitetin është rastësi.

I dashur…

Zgjedhja e partnerit në jetë është një short i frikshëm ku sipas logjikës së ekzistencës ne duhet të marrim pjesë me patjetër. Në këtë lloj lotarie nuk e di nëse ke fituar një rrugë drejt lumturisë apo një bela të shfaqur si bombë pa sinkron që mund të shpërthejë nga momenti në moment. Kjo mbetet për t’u parë dhe vlerësuar nga ti. Por paraprakisht po të uroj fat. Do të të duhet.

Unë jam një vajzë me kërkesa të thjeshta dhe praktike mund të them. Jam e bindur që me pak logjikë mund të ndjekësh ritmin tim të jetës dhe unë tëndin. Duke qenë se ekziston një probabilitet shumë i lartë që nuk do të të pëlqejë matematika, është mirë që të pranosh nevojën time për të numëruar çdo gjë që më duket interesante. Se unë jam një gocë numrash dhe më beso kjo nuk ka të bëjë me faktin që jam financiere, por sepse fjalët janë shpesh të panevojshme për të më shpjeguar mua dhe ekzistencën time të kriposur. Ndaj po ta them që tani, nuk do e ndryshoj mbiemrin. Kripa në të më zbret me këmbë në tokë sa herë fluturoj nëpër qiej iluzionesh.

Krah meje je i lirë të jesh vetvetja, por sigurisht ka disa rregulla të thjeshta. Për shembull unë s’e kam për zakon të pyes ku po shkon e me kë, por e kam shumë problem nëse nuk vjen në orar kur ke për t’u takuar me mua. Duhet të kuptohemi drejt bashkë. Mos respektimi i kohës time është shumë më i rëndë se ai që i bën ti kohës tënde se unë ndërtoj kujtime në të. Ti je i lirë t’i japësh asaj çfarë imazhi të duash këtij boshti numerik momentesh.

Je i lutur mos të harxhosh kurrë para për të më blerë lule, rroba, bizhuteri e gjëra të tjera si kjo. Unë kam nevojë veç për tre gjëra, libra, udhëtime dhe kujtime. Kujtimet nuk blihen, ata veç ndërtohen ndaj shpresoj të jesh në gjendje ta pranosh qënien time si një libër që kërkon të shkruhet dhe lexohet çdo ditë. Mjafton dhe një orë në ditë përkushtim. Mos më ndërprit kurrë kur lexoj. Është moment shumë intim për t’u ndarë, ndaj kërkoj mirëkuptimin tënd në këtë pikë. Dhe nëse qaj nja tre orë të mira pasi përfundoj leximin e atij libri, futi një mendje të lehtë. Këtë punë kam unë në fund të fundit.

Bashkë do të shohim futboll, filma, do gatuajmë, luajmë me letra, flasim për çfarë do lloj teme të pëlqen ose jo. Pra një mori gjërash. Besoj do kesh një jetë të kënaqshme. Thjesht mos u tall asnjëherë me një ndonjë skualifikim të Gjermanisë në kampionate. Është jetike respektimi i preferencave në futboll nga të dy ne.

Shpresoj të të pëlqejë muzika klasike dhe errësira sepse unë e shijoj tmerrësisht shumë këtë proces shkundjesh ndjenjash dhe vuajtjesh shpirtërore. Është një gjëndje ëndërrimesh që më ndihmon të shkruaj. Do ishte mirë t’i lexoje gjërat që shkruaj, jo se jam ndonjë shkrimtare me të ngel merak, por të paktën mos të dalësh bllof kur të pyesin, “po si tu duk libri i fundit i Gertës”. Është e tmerrshme të gjesh justifikime për të pranuar që se ke me aq qejf të merresh me histerizmin tim shpirtëror.

Nuk e vras mendjen nëse s’do të jemi mirë me lekët. Unë s’kam qenë kurrë e pasur, por kam qenë afërsisht e lumtur me zbrastinë, kështu që nuk vuaj nga mania për të patur material. Nuk i dua as makinat. Do ishte mirë të më mësosh biçikletën, meqë vetë e kam shumë problem ta mësoj dhe notin, ky i fundit më rast se përfundoj në ujë dhe mbytem. Imagjino do thonë, u tret si kripa në ujë. Tmerr fare.

Nga unë mos prit një grua model, sepse nuk jam, as fizikisht as shpirtërisht. Jam shumë impulsive për të qenë e përkryer si enë. Ajo puna e bombës që përmenda më lart. Kije parasysh. Unë besoj që respekti fitohet, ndaj mos u çudit nëse “ia plas” ndonjëherë nga ato të miat dhe them gjëra që nuk duhen thënë për të ruajtur rolin e familjes perfekte në sy të botës. Në këtë përfshihet dhe pjesa që shtëpia jonë do jetë e rregullt dhe e strukturuar, por jo klinikë private. Ndaj harroje që të bëjmë operacionin “fshesa” kur na vjen ndokush për vizitë. Unë nuk kam për të jetuar për t’i mbushur mendjen ndokujt që jam gocë për shtëpi, sepse nuk jam. Unë jam njeri i lirë, mendërisht, shpirtërisht dhe moralisht. Ndaj përkufizimi im si një pastruese dhe kuzhinjere për hir të dynjasë nuk është aspak i pranuar. Besoj që e mirëkupton këtë pikë.

Ka plot gjëra të tjera që do doja t’i thoja, por çfarë të mbetet ty pastaj për të zbuluar. Siç e thashë në hyrje. Ky është një short që e hedhim bashkë e shpresoj të na ecë dhe ti të kesh fat e të të bjerë llotaria dhe jo bomba pa sahat.

E vetmja në llojin e saj,

Gerta./amf