Presidenti Putin, presidenti Erdogan dhe presidenti Rouhani premtuan të punojnë së bashku për të krijuar një “armëpushim të qëndrueshëm” në Siri, të ndërtojnë një spital për civilët e plagosur në Ghoutan Lindore dhe t’u lejojnë refugjatëve të kthehen në shtëpi.

Megjithatë, bashkimi i tre presidentëve paraqet një shqetësim të madh për SHBA-në dhe aftësinë e saj për të ndikuar në të ardhmen e vendit dhe rajonit.

Rusia mbështet qeverinë siriane në luftën civile, duke u bashkuar gjithnjë e më shumë me Iranin dhe Turqinë, edhe pse kjo e fundit mbështet gjithashtu grupet rebele në veri të vendit të cilat janë kundër Asadit.

Ndërkohë, Shtetet e Bashkuara mbështesin kryesisht grupet kurde

Rusia dhe Irani janë partnerë strategjikë, pasi Putin që siguron mbështetje ushtarake dhe financiare në këmbim të ndikimit mbi Lindjen e Mesme.

Ndërkohë, Turqia ka qenë duke kërkuar anëtarësimin në Bashkimin Evropian, por vitet e fundit është tërhequr më pranë Rusisë.

Këto lidhje thelbësore janë shqetësuese për Evropën, sepse Turqia është një zonë e rëndësishme për emigrantët, duke filtruar xhihadistët që përpiqen të kalojnë kufirin

Putin nga ana tjetër, furnizon si Iranin, ashtu dhe Turqinë me pajisje të sofistikuara ushtarake.

Presidenti Erdogan kohët e fundit nënshkroi një marrëveshje armësh prej 2.5 miliard dollarësh me Rusinë për raketat e sofistikuara antiajrore, gjë që ka shkaktuar tmerr në mesin e anëtarëve të tjerë të NATO-s.