Më duket se kanë kaluar javë të tëra, në një anestezi të përgjithshme shoqërore, nën radar, pothuajse pa u vënë re dhe me tension, ditë pas dite, bllokadat e paralajmëruara, kalimet kufitare të Serbisë me Kosovën, nga disa organizata të djathta serbe nga Kosova.

Gjatë kohës që këto bllokada komprometuese dhe të lehta për t’u parë ishin në vazhdim, presidenti serb Aleksandar Vuçiq, si propaganduesi kryesor i eksploatimit të litiumit, po bënte “pancakes” dhe “uštipke” në shfaqjen e tij cirku, përpara banorëve të rajonit, ku ata do të ndiheshin të helmatisur nga toka, uji dhe ajri.

Pra, bllokadat e kalimeve kufitare, për shkak të obsesionit me litiumin, nuk u trajtuan dhe nuk u komentuan nga ai për 5 ditë të plota, vetëm për të sulmuar përsëri Albini Kurtin, duke akuzuar se po torturohet populli serb dhe po i bëhen padrejtësi.

A është e mundur që gjatë gjithë atyre kohëve në Podrinjë, ai nuk ka ditur se në kalimet kufitare janë ndaluar disa njerëz të maskuar në kufi me Kosovën, në territorin e Serbisë, ku janë ndaluar automjetet dhe janë identifikuar pasagjerët për të verifikuar përkatësinë e tyre etnike? Megjithatë, siç do mendonte dikush, që presidenti Vuçiqi nuk ka lidhje me këtë, sipas mendimit të organizatës “Otadžbina, përpjekja e dështuara për bllokadë dhe planet, siç duket, janë realizuar në marrëveshje me Beogradin, më saktë me kabinetin e tij. Nëse është kështu, pyesin ata nga Otadžbina, bllokimi i kalimeve kufitare, pa thirrje nga Kvinte, do të duhej të ngjante me një konflikt të armatosur në Banjë nga një vit më parë, “por pa viktima”. Për ta, padyshim është një dorëshkrim politik i presidentit të Serbisë, me idenë që të gjitha këto të akuzohen përsëri në Albini Kurti. Megjithatë, as këtë herë kryeministri i Kosovës nuk ra në këtë mashtrim të lirë.

Arsyeja themelore për gjithçka që po ndodh në veri të Kosovës, jo vetëm këto ditë, por edhe më parë, është realizimi dhe implementimi i marrëveshjeve dhe akordeve të arritura përmes marrëveshjesve të Brukselit dhe asaj të Ohrit.

Pra, ajo që nuk u tha e vërteta serbëve dhe komunitetit serb, nuk mund të jetë përgjegjëse Kurti, por dikush që e ka nënshkruar në emër të tyre. Dhe këta janë Daçiqi dhe Vuçiqi. Sepse nëse do të ishte thënë e vërteta këtyre njerëzve, dhe jo që ata janë detyruar të bëjnë barriera dhe të demonstrojnë rreth çdo implementimi të asaj që është rënë dakord, dhe që do të kishte qenë e mençur, nuk do të ishin bërë shkatërrime të ndryshme, nuk do të kishte bllokada dhe proteste në lidhje me urën në Ibër, që nuk do të ishte mbyllur fare. Sipas kësaj, propaganda e mediave të regjimit që krijojnë narrativin se Kurti po arreston serbët, vetëm u shkakton dëm këtyre njerëzve.

Në një situatë të tillë, pas mbylljes së institucioneve paralele serbe, që shkaktoi tension të madh, është mirë që Qeveria e Kosovës, hap pas hapi, t’u shërbejë nevojave të qytetarëve në veri të Kosovës. Vetëm në këtë mënyrë mund të fitohen besimi i këtyre njerëzve të mashtruar. Pra, me maturi dhe ndërtimin, për shembull, të kopshteve për fëmijë, shkollave, ambulancave dhe qendrave shëndetësore, objekteve sportive dhe ekonomike, sepse vetëm në këtë mënyrë, frika e qytetarëve nga hapja e stacioneve të reja policore mund të zhduket.

Nga ana tjetër, serbët do të duhej të shpëtonin nga Lista Serbe dhe regjimi serb, që i ka shtypur ata në mur. Zgjidhja për këtë, mbijetesën dhe përparimin është demontimi i regjimit personal të Aleksandar Vuçiqit, i cili nuk ka më asnjë justifikim për të heshtur dhe për të fshehur atë që ka nënshkruar. Nëse ai nuk do ta thotë këtë, atëherë lutem që Albini Kurti të na e shpallë, që të kuptojmë çfarë na është bërë nga prapa shpine. Për këtë, nëse dëshirojmë të mbijetojmë këtu në Kosovë, duhet të pranojmë realitetin, që është plani franko-gjerman, përndryshe na presin pasojat.

Po ashtu, siç duket, që sa më shpejt, Aleksandar Vuçiqi mund të shpallë okupimin e një pjese të territorit, që mund të shkaktojë pasoja dhe të na kushtojë fatin. Për këtë dyshoj se do të guxojë të bëjë, pa miratimin e faktorëve ndërkombëtarë të rëndësishëm që janë të përfshirë. Pra, ajo që lidhet me okupimin është një pamflet i pastër, pasi nuk ka asnjë fuqi politike, liri apo guxim për të shkelur 4 marrëveshjet e rëndësishme: Brukselin, Uashingtonin, Planin Franko-Gjerman dhe Marrëveshjen e Ohrit.