Ferit Orhan Pamuk është një romancier, skenarist, akademik dhe fitues i Çmimit Nobel në Letërsi në vitin 2006.

Një nga romancierët më të shquar të Turqisë, ka shitur mbi 13 milionë libra në 63 gjuhë, duke e bërë atë shkrimtarin më të shitur të vendit.

Për kënaqësinë e lexuesve, Ekonomia Online sjell një koleksion të thënieve më të bukura të nobelistit Pamuk:

Gjëja e parë që mësova në shkollë ishte se disa njerëz janë idiotë; gjëja e dytë që mësova ishte se disa janë edhe më keq.

Lexova një libër një ditë dhe e gjithë jeta ime ndryshoi.

Lumturia është të mbash dikë në krahë dhe të dish që mban gjithë botën.

Unë nuk dua të jem pemë; Unë dua të jem kuptimi i saj.

Qentë flasin, por vetëm me ata që dinë të dëgjojnë.

Më thuaj atëherë, dashuria e bën njeriun budalla apo vetëm budallenjtë dashurohen?

Piktura është heshtja e mendimit dhe muzika e shikimit.

Librat, të cilët i ngatërrojmë si ngushëllim, vetëm sa e thellojnë pikëllimin tonë.

Muzetë e vërtetë janë vende ku koha shndërrohet në hapësirë.

Në fund të fundit, një grua që nuk i do macet nuk do ta bëjë kurrë një burrë të lumtur.

Pakënaqësia ime më mbron nga jeta.

Njerëzit thonë gënjeshtra vetëm kur ka diçka që ata janë tmerrësisht të frikësuar se mos e humbasin.

Për aq sa jetoj, nuk do t’i imitoj dhe nuk do ta urrej veten se jam ndryshe nga ata.

Sepse nëse fytyra e një të dashuruari mbijeton e zbukuruar në zemrën tuaj, bota është ende shtëpia juaj.

Çfarëdo që të thotë dikush, gjëja më e rëndësishme në jetë është të jesh i lumtur.

Mundohuni të zbuloni se kush jam unë nga zgjedhja ime e fjalëve dhe ngjyrave, pasi njerëz të vëmendshëm si ju mund të ekzaminojnë gjurmët e këmbëve për të kapur një hajdut.

Asgjë nuk është aq befasuese sa jeta. Përveç shkrimit. Përveç shkrimit. Po, sigurisht, përveç shkrimit, i vetmi ngushëllim.

Ne nuk jemi budallenj! Ne jemi thjesht të varfër! Dhe ne kemi të drejtë të insistojmë në këtë dallim.

Jeta është e bukur nëse jeni në rrugë për diku.

Gjëja që na lidh së bashku është se ne të dy kemi ulur pritshmëritë tona për jetën.

Papritur e kuptoi se ishte i dashuruar me İpek. Dhe duke kuptuar se kjo dashuri do të përcaktonte pjesën tjetër të jetës së tij, ai u mbush me frikë.

Unë nuk jam gjë tjetër veçse një kufomë tani, një trup në fund të një pusi.

Parajsa ishte vendi ku mbanit gjallë ëndrrat e kujtimeve tuaja.

Lumturi do të thotë të jesh pranë atij që do, kjo është e tëra. (Arritja e posedimit të menjëhershëm nuk është e nevojshme).

Kuptova se malli për art, si malli për dashuri, është një sëmundje që na verbon dhe na bën të harrojmë gjërat që tashmë i dimë, duke errësuar realitetin.

Në një qytet, ju mund të jeni vetëm në një turmë, dhe në fakt ajo që e bën qytetin një qytet është se ju lejon të fshihni çuditshmërinë në mendjen tuaj brenda turmave të tij të mbushura plot.

Orët dhe kalendarët nuk ekzistojnë për të na kujtuar kohën që kemi harruar, por për të rregulluar marrëdhëniet tona me të tjerët dhe në të vërtetë me gjithë shoqërinë, dhe kështu i përdorim ne.

Le ta dinë të gjithë, kam jetuar një jetë shumë të lumtur.

Unë kam nevojë për dhimbjen e vetmisë për të funksionuar në imagjinatën time.

Por unë mendoj se duhet të jetë më e lehtë për një vajzë të martohet me dikë që nuk e njeh, sepse sa më shumë të njohësh burrat, aq më e vështirë është t’i duash ata.

Zhytja në problemet e një libri është një mënyrë e mirë për të mos menduar për dashurinë.

…përsëritja e pafund e një mrekullie të zakonshme.

Piktura mësoi letërsinë të përshkruajë.

Më lejoni së pari të them drejtpërdrejt se ndryshe nga çfarë kemi lexuar shpesh në libra dhe kemi dëgjuar nga predikuesit, kur je grua, nuk ndihesh si Djalli.