Simon Oliver Sinek është një autor britaniko-amerikan dhe folës frymëzues. Ai është autor i pesë librave, duke përfshirë “Fillni me PSe” dhe The Infinite Game (2019).
Për kënaqësinë e lexuesve tanë ne kemi sjellë një koleksion të thënieve më të bukura të Sinek:
Të punosh shumë për diçka që nuk na intereson quhet stres: Të punosh shumë për diçka që duam quhet pasion.
Njerëzit nuk blejnë atë që ju bëni; ata blejnë arsyen pse ju e bëni atë. Dhe ajo që bëni thjesht vërteton atë që besoni.
Nëse veprimet tuaja frymëzojnë të tjerët të ëndërrojnë më shumë, të mësojnë më shumë, të bëjnë më shumë dhe të bëhen më shumë, ju jeni një lider.
Nëse punësoni njerëz vetëm sepse mund të bëjnë një punë, ata do të punojnë për paratë tuaja. Por nëse punësoni njerëz që besojnë atë që ju besoni, ata do të punojnë për ju me gjak, djersë dhe lot.
Kompanitë e mëdha nuk punësojnë njerëz të aftë dhe nuk i motivojnë ata, ato punësojnë njerëz tashmë të motivuar dhe i frymëzojnë ata.
Ju mund ta gjykoni lehtësisht karakterin e një njeriu nga mënyra se si ai trajton ata që nuk mund të bëjnë asgjë për të.
Ju nuk punësoni për aftësitë, ju punësoni për qëndrimin e tyre. Aftësitë mund t’ua mësoni kurdo.
Roli i një lideri nuk është të dalë me të gjitha idetë e shkëlqyera. Roli i një lideri është të krijojë një mjedis në të cilin mund të burojnë ide të shkëlqyera.
Siç thotë thënia budiste Zen, mënyra se si bën diçka është mënyra se si bën gjithçka.
Udhëheqja kërkon dy gjëra: një vizion të botës që ende nuk ekziston dhe aftësinë për ta komunikuar atë.
Kur konkurroni kundër të gjithë të tjerëve, askush nuk dëshiron t’ju ndihmojë. Por kur konkurroni kundër vetes, të gjithë duan t’ju ndihmojnë.
Një yll dëshiron ta shohë veten të ngrihet në majë. Një udhëheqës dëshiron të shohë ata që e rrethojnë të ngrihen në majë.
Kthimi nga puna duke u ndjerë i frymëzuar, i sigurt, i përmbushur dhe mirënjohës është një e drejtë e natyrshme njerëzore për të cilën të gjithë ne kemi të drejtë dhe jo një luks modern që vetëm pak njerëz me fat mund ta gjejnë.
Dy mënyra për të ndikuar në sjelljen njerëzore: mund ta manipuloni ose mund ta frymëzoni.
Le të jemi të gjithë liderët që do të donim të kishim.
Stresi dhe ankthi në punë kanë më pak të bëjnë me punën që bëjmë dhe më shumë me menaxhimin dhe udhëheqjen e dobët.
Vlera nuk përcaktohet nga ata që vendosin çmimin. Vlera përcaktohet nga ata që zgjedhin ta paguajnë atë.
Një shef dëshiron të paguajë për rezultatet, një punonjës kërkon njohje për përpjekjet. Nëse një shef njeh përpjekjet, ata do të marrin rezultate edhe më të mira.
Një udhëheqës duhet të frymëzohet nga njerëzit përpara se një udhëheqës të mund të frymëzojë njerëzit.
Ne nuk jemi viktima të situatës sonë. Ne jemi arkitektët e saj.
Për fëmijët është më mirë të kenë një prind që punon gjatë natës në një punë që ata duan, sesa një prind që punon me orë më të shkurtra, por vjen në shtëpi i pakënaqur.
Udhëheqja ka të bëjë me integritetin, ndershmërinë dhe përgjegjshmërinë. Të gjithë komponentët e besimit.
Pavarësisht se ÇFARË bëjmë në jetën tonë, apo PSE – qëllimi pas tyre, shkaku ose besimi ynë kryesor – nuk ndryshon kurrë.
Statusi social nuk është ajo që e bën dikë udhëheqës. Udhëheqja është zgjedhja për t’u shërbyer të tjerëve me ose pa ndonjë status formal.
Integriteti është kur fjalët dhe veprat tona janë në përputhje me qëllimet tona.
Pasioni vetëm nuk mund ta arrijë atë. Që pasioni të mbijetojë ka nevojë për strukturë. Një “pse” pa një “si” ka shumë pak probabilitet suksesi.
Inovacioni nuk lind nga ëndrra, risia lind nga lufta.
Kjo është e rëndësishme sepse sjellja jonë ndikohet nga supozimet tona ose të vërtetat tona të perceptuara. Ne marrim vendime bazuar në atë që mendojmë se dimë.
Kur u themi njerëzve të bëjnë punën e tyre, kemi punëtorë. Kur ua besojmë njerëzve për ta kryer një punë, ne kemi udhëheqës.
Aftësia e një grupi njerëzish për të bërë gjëra të jashtëzakonshme varet nga sa mirë ata njerëz bashkohen si një ekip.
Qëllimi nuk është thjesht që ju të kaloni vijën e finishit, por të shihni se sa njerëz mund të frymëzoni të vrapojnë me ju.
Ky është problemi me dashurinë; ne e dimë vetëm kur e kemi gjetur sepse “thjesht ndihesh aq mirë”.
Udhëheqja nuk është një licencë për të bërë më pak; është përgjegjësi të bësh më shumë.
Kapërcimet madhështore kërkojnë aftësinë e kombinuar të zgjidhjes së problemeve të njerëzve që i besojnë njëri-tjetrit.
Nevoja jonë për të qënë pjesë e diçkaje nuk është racionale, por është një konstante që ekziston tek të gjithë njerëzit në të gjitha kulturat.
Dhe kjo është ajo që është besimi. Ne jo vetëm që u besojmë njerëzve që t’u binden rregullave, ne gjithashtu besojmë se ata e dinë se kur duhet t’i thyejnë ato.
Kontributi më i madh i një lideri është të bëjë udhëheqës të tjerë.
Ai mbajti fjalimin “Unë kam një ëndërr”, jo fjalimin “Unë kam një plan”.
Shumica prej nesh e jetojmë jetën tonë rastësisht – jetojmë ashtu siç ndodh. Plotësimi vjen kur e jetojmë jetën me qëllim.
Vizionet tona janë bota që imagjinojmë, rezultatet e prekshme të asaj se si do të dukej bota nëse do të kalonim çdo ditë në ndjekje të PSE-së sonë.
Udhëheqja ka të bëjë gjithmonë me njerëzit.
Ka liderë dhe ka nga ata që udhëheqin. Udhëheqësit mbajnë një pozicion pushteti ose ndikimi. Ata që udhëheqin na frymëzojnë.
Ka vetëm një problem me ndjenjat. Ato mund të jenë jashtëzakonisht të vështira për t’u shprehur me fjalë. Kjo është arsyeja pse ne shpesh përdorim metaforat dhe analogjitë.
Ka shumë mënyra për të motivuar njerëzit për të bërë gjëra, por besnikëria vjen nga aftësia për të frymëzuar njerëzit.
E vetmja mënyrë se si njerëzit do të dinë se çfarë beson është nga gjërat që thoni dhe bëni, dhe nëse nuk jeni të qëndrueshëm në gjërat që thoni dhe bëni, askush nuk do ta dijë se në çfarë besoni.