Firmosja për katër muaj e marrëveshjes, e cila do të lejojë transportin e grurit të bllokuar në portet e Detit të Zi është një fije shprese në mesin e një lufte, e cila nuk po e gjen fundin e saj.

Për shumë analistë marrëveshja e firmosur në Stamboll është e brishtë dhe shumë lehtë mund të përdoret si një armë lufte.

Studiuesi Nikolai Petrov shprehet se akordi mund të prishet në çdo moment për arsye të ndryshme ose Rusia mund ta ndalojë duke nxjerrë pretekste të ndryshme.

“Rusia pretendonte për heqjen ose zbutjen e sanksioneve të caktuara. Deri më tani ne nuk i dimë detajet e sakta të kësaj marrëveshjeje, por është e kuptueshme që udhëheqja ruse nuk është e interesuar të lejojë që  gruri të dalë pa marrë diçka serioze në këmbim’ argumenton eksperti.

Ukraina merr shumë nga kreditet, por nuk i beson Rusisë dhe i kërkon OKB-së ta garantojë atë.

“Ky është një tjetër demonstrim që Ukraina mund të përballojë në këtë luftë. Vendi ynë duhet të kontrollojë gjithçka në ujërat territoriale të Ukrainës. Është e qartë se mund të ketë provokime nga ana e Rusisë dhe përpjekje për të diskredituar ukrainasit dhe ndërkombëtarët. Por ne i besojmë OKB-së është përgjegjësi e tyre dhe e partnerëve tanë ndërkombëtarë që të sigurojnë respektimin e marrëveshjeve” u shpreh presidenti Zelensky.

Ndërsa për ministrin e Jashtëm rus Sergei Lavrov nënshkrimi i memorandumit OKB-Rusi thekson përsëri natyrën artificiale të përpjekjeve perëndimore për të hedhur fajin mbi Moskën  për problemet e tregut botëror me grurin.

Në Afrikë, e cila mund të përballet me krizën e urisë  nëse pakti nuk realizohet, kjo marrëveshje është pritur me gëzim.