Fjalia e parë që paraqitet nëse e shkruan ”Berlin”, në makinerinë kërkuese të Google , ajo të sygjeston “BERLIND NEEDS YO!” Nëse vazhdojmë të shkruajmë “Berlin needs” , Google të sygjeston “BERLIND NEEDS TEACHERS” . Pra , Berlini kërkon gjak të ri , Berlini kërkon tru të ri , kërkon muskuj të rinjë ! E gjithë kjo zhurmë që të shkojmë në Berlin . Pra , Berlin … Na prit se ne po vijmë !

Një këngë hareje e grupi Gjurmët “Të gjitha rrugët të qojnë në Prishtinë “ , shndrrohet në këngë zie me parulle “ Të gjitha rrugët qojnë në Berlin “ . Ortografia e fjalisë përjeton zymtësinë e saj gjatë kalimit nga kënga në realitet .

Ligji i ri i cili do të filloj zbatimin prej datës 1 Mars 2020 bën që të rinjë të kualifikuar për punë profesionale të kenë shumë më të lehtë migrimin për në Gjermani , Berlin . Të gjitha profesionet do të kenë mundësi që të ikin nga vendi i tyre për një qëllim të ri në jetën e tyre . Secili kemi qëllimet tona , veçse duhet t`i përshtasim me rrethanat dhe arritja e tyre do të jetë më e mundshme . Berlini nuk kërkon vetëm mjek , as vetëm infermier . Kemi frikë se do të mbesim pa mjek dhe infermier , sepse i varfëri më shumë frikësohet nga sëmundjet . Nuk kemi frikë se do të mbesim pa elektricistë , pa ndërtimtarë , pa ekonomistë , salduesë , mësuesë , etj . Këto profesione thuajse janë të huaja dhe të panevojshme dhe thua që i kemi me bollëk . Do të mbesim pa këta profesione , dhe pa këto profesione ndoshta nuk do të vdesim klinikisht , por me siguri që ekonomikisht do të vdesim .

Gjermania kërkon persona të certifikuar për profile të ndryshme . Këtë politikë të certifikimit e kanë kuptuar më të rinjtë e Kosoves . Krahas certifikimit ata po marrin kurse të gjuhës gjermane . Atyre nuk po i intereson fort se ç`po ndodh në politikën kosovare . Edhe ashtu , në fushatën e fundit zgjedhore problemi i ikjes u përmend vetëm si një problem , dhe jo si një problem me zgjidhje pas . Prandaj , të rinjtë këtë mesazh në ndërdijen e tyre e kuptuan , edhe pse PISA tha që ata nuk kuptojnë mirë , por atyre po i punon instikti dhe shpëtimin e shohin në ikje dhe ikjen si qëllim .

Përderisa ata janë në pritje të plotësimit formal të dokumentacionit për ikje , urrejnë çdo shtyllë elektrike gjatë rrugës për në shtëpi , urrejnë telat e varur mbi ta . Urrejnë kthesat monotone , urrejnë barin , shtëpitë , tullat . Ata fillojnë të urrejnë edhe shiun , borën , diellin . Vetëm kur do të jenë larg këtyre objekteve monotone të vendit të tyre , ata do të ndjenjë mungesën e po atyre shtyllave elektrike , atyre kthesave monotone . Do ti kujtojnë telat e varur ndër shtyllash elektrike . Do ta kujtojnë edhe instaluesin e rrjeteve televizive . Por ata nuk do të kthehen edhe pse me mall do ti kujtojnë . Ata dinë diçka , se më e e rëndë se malli për vendin është dhimbja e skamjes . Ata këtë nuk e din nga librat , ata këtë e dinë nga instikti .