(Poezi nga Robert Shvarc)

Nga larg më vjen nga larg, ky zëri yt i valë,
Dhe më ndez në gji një afsh edhe një mall.
E s’di se ku më dhëmb, e s’di se çfarë kam,
Madje as nuk e di në jam, apo nuk jam.

Ti flet e flet, dhe çfarë flet e di,
Por une vetëm flas, sepse përtej je ti.
Dhe sot po të më thonë:
Pa shkundu mor i mjerë ndash,
U them që një jetë të tërë, kështu mund të flas.

Nga larg dëgjoj nga larg, ah zërin tënd të butë,
Më vjen sikur dhe sytë, më ndizen në të tutë.
Dhe s’di se ku më dhëmb, dhe s’di se çfarë kam,
Madje as nuk e di në jam, apo nuk jam.