Politikanët në Kosovë nuk kursejnë shprehjet vulgare në gjuhën e tyre në publik, qoftë edhe në institucionin më të lartë të shtetit, në Kuvend.

Njohësit e çështjeve politike në vend, thonë se gjuha e papërshtatshme në diskursin publik kosovar nuk është diçka e re, por pasqyrë e kulturës dhe mungesës së ideve për zgjidhje të problemeve me të cilat përballen qytetarët dhe vendi.

Kjo është gjuha e ashpër politike me akuza e fyerje, retorikë dhe polemikave qoftë në mes liderëve politikë apo subjekteve rivale politike.

Politikologu Ramush Tahiri tha për Radio Kosovën se gjuha e politikanëve në përgjithësi paraqet kulturën dhe edukatën e tyre të përgjithshme :

“Në Kosovë është edhe ideja e maskulizmit ose ideja e asaj që me u duk i fortë dhe sa më shumë të jenë fjalët e rënda dhe më të këqija, duket se është më mirë ose ndihet më krenar, ose ndihet më i plotësuar, sepse në atë rast është vetvetja dhe nuk e ka për turp që atë fjalor ta përdorë në publik, dhe nëse shokohet opinioni ky konsideron se e ka arritur qëllimin. Kjo thjesht është një nivel i politikës, është edhe nivel i kulturës sonë, nivel i zakonshëm për atë shtresë që sot është në politikë ” tha ai.

Edhe analisti Imer Mushkolaj tha se gjuha politike kohëve të fundit nga politikanët në Kosovë nuk është diçka e re dhe sipas tij, kjo ndodh në situata dhe kohë të caktuara:

“Në vend se përnjëmend këta politikanë të kenë ide e propozime konkrete se si t’i çojnë përpara zgjidhjet për qytetarët, ata zgjedhin që të përdorin këtë gjuhë, me akuza e kundërakuza dhe banalitete të çfarëdo lloji në mënyrë që të tregojnë “fuqinë”, të them kushtimisht, që e kanë ndaj kundërshtarit”, tha ai.

Zakonisht, Kuvendi është vendi ku shpërthen gjuha jo e përshtatshme, institucion ky, që ka kodin e mirësjelljes së deputetëve. Sipas këtij kodi, kryetari i Kuvendit kujdeset për rregull dhe mbarëvajtje të mbledhjeve në Kuvend, nëse përdoret gjuha joparlamentare, nxitet dhunë, përdoret gjuhë e pahijshme, ofenduese, shpifëse, kërcënuese ose fyese.