Barrierat psikologjike, një mentalitet negativ dhe një mendje e ngushtë nuk na lejojnë të jetojmë jetë të lumtur.
Për të thyer këtë rreth vicioz, shumë njerëz lexojnë libra të ndryshëm për të gjetur motivimin, qetësinë dhe lumturinë.
Psikiatri i famshëm, Mikhail Efimovich Litvak, ka shkruar një libër ku ka përshkruar pengesat psikologjike. Të cilat nuk na lejojnë të jetojmë jetë të lumtur dhe të shëndetshme.
Lumturia, gëzimi dhe suksesi, siç thotë psikiatri Viktor Frankl, janë vetëm efekte anësore të një jete të organizuar mirë. Ju duhet të bëni gjëra që ju bëjnë të përjetoni dhe të arrini këto ndjesi dhe shtete.
Sidoqoftë, ata që kanë për qëllim arritjen e këtyre “efekteve anësore” nuk do t’i arrijnë kurrë ato pasi këto gjëra nuk janë diçka që ju merrni dhe duhet ta mbani.
Ju kurrë nuk duhet të harroni se dikush me të cilin po flisni është gjithashtu një qënie njerëzore. Ata gjithashtu kanë pikëpamjet e tyre dhe arsyet e tyre për të pasur pikëpamje të tilla. Çdo person që takoni po lufton një betejë për të cilën ju nuk dini asgjë. Ju gjithmonë duhet t’i respektoni njerëzit e tjerë.
Fjalët janë të padepërtueshme. Një person përcaktohet gjithmonë nga veprimet e tij. Askush nuk do t’ju ndihmojë nëse vazhdoni të ecni përreth dhe t’u thoni njerëzve të tjerë se do të shkruani një libër. E pra, seriozisht, si mund t’ju ndihmojë dikush nëse nuk e keni filluar procesin? Sidoqoftë, kur më në fund vendosni të shkruani një libër dhe të merrni një kopje në një redaktor, gjithmonë mund të gjeni njerëz që janë të gatshëm t’ju ndihmojnë dhe t’ju mbështesin. Puna juaj do të jetë diçka e vërtetë, kështu që do të ketë një shans për të mbështetur ju dhe jo vetëm me fjalë.
Shumë grindje formohen brenda për shkak të të qenët të pakënaqur me veten. Ndonjëherë, kemi një ndjenjë të keqe ndaj dikujt dhe mendojmë se i vetmi person që mund ta rregullojë është ai me të cilin jemi të mërzitur. Megjithatë, ky mekanizëm funksionon ndryshe. Një student i Mikhail Litvak ka thënë një herë: “Suksesi im më ka tejkaluar mizoritë e mia”. Kjo është absolutisht e vërtetë. Filloni të bëni atë që doni dhe bëhuni të suksesshëm në të. Ju nuk do ta vini re edhe momentin kur të gjitha zëmërimet tuaja zhduken.
Shumë njerëz luftojnë me demonët e njerëzve të tjerë, ndërsa ata duhet të luftojnë vet-vetën. Dhe i vetmi armik i vërtetë që kemi është ne. Ju nuk mund të dilni nga kjo situatë pa thyer pengesat që nuk ju lejojnë të rriteni dhe të zhvilloni.
Në parim, ne ekzistojmë brenda kufijve shumë të rreptë që shoqëria krijoi me edukimin që morëm si fëmijë. Ne i marrim këto rregulla për të dhënë, ne i besojmë, por ata marrin shumë energji. E gjithë psikologjia moderne po kërkon një mënyrë për t’i luftuar ata. Ndonjëherë, njerëzit madje marrin psikotikë duke u përpjekur për t’i luftuar ata. Sidoqoftë, në shumicën e rasteve, nuk vërehemi se po luftojmë. Kur të jeni gati për t’u takuar ballë për ballë, ky do të jetë armiku i fundit që do të hasni ndonjëherë.
Le të imagjinojmë se je në katin e 30 dhe duhet të shkosh poshtë. Mënyra më e shpejtë është duke kaluar dritaren. Megjithatë, ky ndoshta do të jetë momenti ku përfundon udhëtimi juaj. Zgjedhja më e mençur do të ishte të kërkosh një ashensor, ose të paktën, shkallët, edhe nëse ndërtesa është e errët dhe është e vështirë për të gjetur ndonjë gjë brenda.
A keni vënë re ndonjëherë se kur keni nevojë të blini diçka, për shembull, diçka për kopshtin e gjyshes suaj, ju filloni ta vini këtë gjë absolutisht kudo? Dhe edhe kur nuk ke nevojë për këtë gjë, ti e kupton se po e kërkon akoma. E njëjta gjë vlen edhe për qëllimet tuaja. Vëmendja juaj është e kufizuar, dhe ju mund të vini re vetëm gjërat që ju nevojiten. Qëllimi është i ngjashëm me vendosjen e fokusit në një aparat fotografik: nëse e vendosni gabim, nuk do të shihni se çfarë ju duhet vërtet.
Nëse dëshironi të jeni të lumtur, mos u përpiqni të provoni se keni të drejtë. Mendoni për thelbin e çdo prove: është një përpjekje që të përpiqeni të ndryshoni mendimin e dikujt për diçka. Por pse keni nevojë edhe për këtë? Rezulton se mendimi i tyre është shumë më i rëndësishëm se i juaji nëse vendosni përpjekjen për ta ndryshuar atë. Nëse jeton jeta juaj për veten, nuk ka asnjë pikë duke u përpjekur për të provuar ndonjë gjë për askënd.
Vetëm njerëzit që e urrejnë veten nuk mund të qëndrojnë vetëm. Ata përpiqen të bashkohen me një grup njerëzish duke menduar se do t’i bëjë ata të ndihen më mirë. Një person i cili është mentalisht i pjekur përdor vetëm kohën për vetë-zhvillim dhe mbledh informacion për t’u ndarë me njerëzit e tjerë më vonë. Pjesa e rëndësishme e çdo komunikimi nuk është vetëm duke marrë, por edhe duke dhënë diçka që mund të jetë interesante për njerëzit e tjerë. Mikhail Litvak i pyet të gjithë atyre që i pëlqejnë librat e tij: “Sa njerëz ishin me mua ndërsa i shkruaja?”
Njerëzit shpesh orientohen në këto 3 drejtime: duhet, por nuk duan; duan, por nuk mund, dhe kështu me radhë. E vetmja gjë që një person duhet të bëjë është që të zhvillohet vetë. Pjesa tjetër është ekstra. Gjërat që dëshironi të bëni duhet të rregullohen nga gjërat që duhet të bëni, të tilla si vetë-zhvillimi. Dhe çfarë mund të bëni është një forcë që lëviz të gjithë sistemin. Mikhail Litvak rekomandon që të bëhet një listë e gjërave bazuar në 3 drejtimet për të renditur qëllimet dhe vlerat tuaja si duhet.