COVID-19 ka testuar demokracitë në të gjithë botën dhe rezultatet kanë qenë dekurajuese. Shumë demokraci, duke përfshirë ato në Indo-Paqësorin, janë zbuluar se kanë të meta ose janë të dështuara ose duke u kapur e thirrur për autoritet ose duke u lavdëruar për rëndësinë që kanë.

Tani shpesh thuhet se demokracia është në rënie në të gjithë rajonin. Megjithatë, a duhet të jetë kjo vërtet një surprizë? Në fund të fundit, shumica e kombeve në rajon kanë bërë pak për të modernizuar institucionet demokratike që shtrihen në Athinën e lashtë.

Për të siguruar që demokracitë të vazhdojnë të lulëzojnë, ne duhet të ri fuqizojmë popullsinë tonë dhe t’i bëjmë institucionet tona të përshtatshme për botën në të cilën jetojmë. Tajvani, besoj, ka treguar se si mund ta thelloni demokracinë me angazhimin e qytetarëve.

Transformimi i Tajvanit në një demokraci digjitale u bë brenda një brezi. Që nga Lufta e Dytë Botërore, vendi është rikthyer nga një shoqëri bujqësore relativisht e thjeshtë e me pushtet të përqendruar në duart e partisë në pushtet në një shtet të karakterizuar nga pluralizmi social, kulturor dhe politik. Zgjedhjet tona të para të drejtpërdrejta presidenciale u mbajtën në vitin 1996, menjëherë pas popullarizimit të “World Wide Web”. Në Tajvan, interneti dhe demokracia evoluuan dhe u përhapën së bashku.

Në vitin 2014, pati një moment përfundimtar në gjallërimin demokratik të Tajvanit: lindja e “Lëvizjes Luledielli”. Gjysmë milioni njerëz dolën në rrugë për të protestuar kundër Marrëveshjes së Tregtisë së Shërbimeve Cross-Strait, një marrëveshje e errët tregtare me Pekinin. Miliona të tjerë mbështetën protestuesit në internet, ndërsa lëvizja u përhap në të gjithë vendin. Parlamenti i Tajvanit u pushtua nga qytetarët që kërkonin të ndalonin përparimin e legjislacionit.
Lëvizja e lulediellit përfundoi rreth tre javë më vonë, pasi qeveria premtoi një mbikëqyrje më të madhe legjislative të paktit tregtar. Ishte një demonstrim i suksesshëm publik i një versioni të ri të qeverisjes, jo vetëm për Tajvanin, por edhe për botën. Lëvizja demonstroi se si një asamble qytetare, e ndihmuar nga lehtësues profesionistë dhe e fuqizuar nga teknologjitë qytetare, mund të çojë në veprim demokratik efektiv.

Kur përballen me këtë lloj pushteti njerëzor, e kuptoj se është e lehtë për ata që janë në pushtet të ndihen të shqetësuar. Por, në vend që të frikësohen prej tij, unë besoj se qeveritë demokratike në Indo-Paqësorin duhet të kërkojnë një mënyrë për ta lehtësuar atë.

Ne duhet të shfrytëzojmë energjinë e përhapur nëpër sektorë si një forcë shtytëse për inovacionin e politikave dhe të lejojmë që koncepti i punës me njerëzit të përshkojë politikëbërjen publike. Me fjalë të tjera, ne duhet të çlirojmë fuqinë e natyrshme të demokracisë.

Kur bëhet fjalë për zgjidhjen e problemeve, një qeveri moderne demokratike nuk duhet të kërkojë të formulojë politika nga lart-poshtë, duke diktuar shtigje për t’i drejtuar njerëzit drejt shërbimeve publike. Në vend të kësaj, ajo duhet të ndërtojë partneritete njerëz-publikë-privatë që udhëhiqen drejtpërdrejt nga nevojat e njerëzve.

Tajvani ka disa programe për të inkurajuar këto partneritete. Presidentja e vendit, tashmë në vitin e saj të katërt, fton qytetarët nga e gjithë bota të propozojnë zgjidhje me të dhëna të hapura për problemet globale të qëndrueshmërisë, duke përfshirë mënyra për të reduktuar përdorimin e energjisë, fuqizimin e qytetarëve të zgjuar dhe promovimin e investimeve në bujqësi rrethore. Ekipet fituese që ftohen të marrin pjesë në iniciativat qeveritare dhe sistemet që ata zhvillojnë, kanë të drejtë të marrin mbështetje nga sektori publik dhe privat.

Një tjetër risi demokratike, join.gov.tw, u mundëson anëtarëve të publikut të bëjnë peticione. Ministritë mbajnë takime ballë për ballë dy herë në muaj për të eksploruar mënyrat për të inkorporuar peticionet me më shumë se 5000 nënshkrime në politikëbërje.

Në fillim të vitit 2020, kur Tajvani kishte mungesë të maskave për fytyrë dhe individët po ishin në panik, qeveria ime vendosi një skemë kombëtare racionimi. Por, ne e dinim se vetëm racionimi nuk do të ndalonte vrapimet nëpër farmaci. Pra, ne lëshuam gjithashtu një ndërfaqe programimi aplikacioni për t’i ofruar publikut të dhëna në kohë reale, specifike për vendndodhjen mbi disponueshmërinë e maskave. Kjo çoi në krijimin e “Mask Map”, një seri hartash interaktive që ofrojnë detaje se ku janë maskat në magazinë dhe në çfarë sasish, të krijuara nga sipërmarrësit socialë që punojnë me komunitetin ‘gov’.
Që nga fillimi i shfaqjes së internetit, Tajvani ka inkurajuar një komunitet të gjallë të hakerëve qytetarë dhe programuesve me burim të hapur që angazhohen me çështje sociale-individë që janë të gatshëm për të çuar më tej përpjekjet demokratike dhe për të luftuar kundër forcave autoritare.

Tajvani tregon se, duke u besuar njerëzve dhe duke ulur barrierat për pjesëmarrjen demokratike, ne mund të krijojmë risi që i qëndrojnë provës së kohës. Zgjidhja për Indo-Paqësorin është e thjeshtë: ndaloni retorikën dhe filloni të krijoni hapësira për pjesëmarrjen e njerëzve.