Edukimi është ai që e lartëson njeriun, i jep atij atë aureolën e një qenieje fisnike që është burim zhvillimi për veten e të tjerët përreth. Edukimi dhe arsimi janë çelësi i artë për përparimin e çdo kombi. Pa kulturën, edukimin dhe arsimimin, popujt mbeten të nënshtruar nga diktatura e injorancës për dekada, në mos shekuj me radhë.

Për lexuesit tanë kemi përzgjedhur një koleksion të thënieve të urta që flasin me edukimin dhe kulturën:

Çdo njeri merr dy edukata: njërën nga prindërit që i japin përvojën e tyre jetësore, tjetrën, atë më të rëndësishmen, e merr vetë.

Njeriu duhet të merret me edukimin e tij deri në ditën e fundit.

Privilegjin për ta ndjerë veten kudo si në shtëpi të tyre e kanë vetëm mbretërit, prostituat dhe vjedhësit.

Veprimet tona na ndjekin pas.

Edukimi nuk merr fund me mbarimin e shkollës.

Edukator, si dhe artist, duhet të jesh i lindur.

Përpikmëria është një formë e sjellshme për të qortuar të tjerët në mospërpikmëri.

Edukimi i zhvillon aftësitë, por nuk i krijon.

Duke i bërë temena një njeriu në të njëjtën kohë i kini kthyer kurrizin një tjetri.

Leximi për së dyti i librave të lexuar është tregues i sigurtë i shkallës së kulturës.

Kush këput trëndafilin me dorë të ngathët, le të mos ankohet që e shpuan gjembat.

Sjellja është një pasqyrë ku secili tregon fytyrën e vet.

Shembulli fisnik lehtëson kryerjen eheroizmave të mëdha.

Me të drejtë ne quajmë mësues atë që na mëson. Por jo çdo njeri që na mëson e meriton këtë titull.

Një vezë e prishur prish tërë byrekun.

Shpirti i kulturës është kultura e shpirtit.

Është pa kulturë ai që asnjëherë nuk guxon të pohojë se këtë apo atë gjë nuk e bën dot ose nuk e di.

Shembulli ka ndikim më të fortë se predikimi.

Mësuesi, botëkuptimi i tij, ja ç’është kryesore në çdo mësim dhe edukim.

Edukimi i vërtetë synon zhvillimin në përputhje me natyrën dhe jo pjekurinë e parakohshme.

Mësuesi i keq e merr hua të vërtetën, mësuesi i mirë mëson të gjendet ajo.

Shkalla e kulturës nuk varet nga sasia e dijeve, por nga të kuptuarit dhe vënia në jetë mjeshtërisht e asaj që di.

Në qoftë se kultura nuk është në zemrat e njerëzve, ajo nuk mund të jetë gjetiu.

Vrazhdësia s’është veçse një përfytyrim i pasaktë për artin e të jetuarit.

Kultura e gjithëmbarëshme është ajo që i lejon njerëzit ta ndjejnë me tërë shpirtin solidaritetin me të tjerët në kohë dhe hapësirë –
si me njerëzit e brezin të vet, ashtu edhe me brezat e kaluar dhe me ata që do të vijnë.

Deliaktesa më e mirë është thjeshtësia.

Zotërimi i zakoneve është vdekjeprurës për republikat dhe i leverdisshëm për monarkitë absolute dhe për pushtetet despotike.

Edukimi është ushqimi i shpirtit.

Shnjerëzillëku midis të barabartëve është i shëmtuar, kurse nga ana e eprorit është thjesht tirani.

Shembulli i keq nuk vdes, përkundrazi frytet shumëzohen.

Shamata nuk provon asgjë; shpesh herë pula që lëshon vetëm një vezë, kakaris n’atë mënyrë a thua se polli një asteroid.

Nuk ka vulgaritet më të madh se stërhollimi i tepruar.

Çdo gjest të bën borxhli, sidomos gjesti fisnik.

Edhe kur ke një pozitë të lartë në shoqëri, sillu si i barabartë me të gjithë.

Natyrshmëria mund të jetë vetëm e lindur, thjeshtësia mund të fitohet.

Sikundër egziston stërhollimi i rremë, edhe vulgariteti i rremë.

Gota ime nuk është e madhe, por unë pi nga gota ime.

Bretkoca edhe në fron të lartë ta vësh do të hidhet në kënetë.

Thjeshtësia e skajshme shpesh është shtirësi e skajshme.

Thelbi i shfaqjes së vulgaritetit është synimi për sensacion.

Vjedhësi që nuk ka as shkollën fillore mund të vjellë diçka nga vagoni i mallrave, por në mbaroftë universitetin ai do të mund të vjedhë një hekurudhë të tërë.

Vetëm ujët e bën mjellmën mjellmë. Pa ujë mjellma është patë.

Arsimimi ka për qëllim edukimin e karakterit.

Edukimi pa pasurinë e gjithanshme me përvojën jetësore vetiake është një absurditet.

Mënyra e jetesës së mësuesit hyn në arsenalin e tij pedagogjik.

Shoqëria të fisnikëron dhe të lartëson; në shoqëri njeriu, pa pasur nevojë të shtiret, sillet krejt ndryshe nga ku është i vetmuar.

Edukimi më mirë është që merret në luftë për bukën e gojës.

Ne i quajmë disa njerëz të egjër vetëm e vetëm sepse sjellja e tyre ndryshon nga e jona.

Ji i sjellshëm me të gjithë, i afruar me shumë, familjar me disa.

Është në natyrën e shumë njerëzve të arsyetojnë me urtësi dhe të veprojnë pa mendje.

Sa më e lartë pozita e njeriut, aq më të rrepta duhet të jenë sinorët që përmbajnë arbitraritetin e karakterit të tij.

Nuk nderojnë të zotin sipas shtëpisë, por shtëpinë sipas të zotit.

Secili është i thjeshtë sipas mënyrës së vet.

E qeshura është një mjet shkarkimi.

Etika është përgjegjësia e zgjeruar pa kufi kundrejt çdo gjallese.

Arsimi është mbrojtës më i mirë i lirisë nga ushtritë e armatosura.

Kultura dhe shkëlqimi i jashtëm janë dy gjëra krej të kundërta.

Sistemi diellor nuk çan kokën për famën e tij.

Kultura është ajo që mbetet , kur çdo gjë tjetër është harruar.