Jo çdo metropol është si Stambolli. Është një nga qytetet më të veçanta të botës. Në mes me një rrip deti, ai jo vetëm ndan, por edhe lidh dy kontinente – Evropën me Azinë. Qytete të pakta ofrojnë ngrohtësinë si ai, shkruan sot “Koha Ditore”.

Duke kombinuar ndërtimet e vjetra me arkitekturën moderne, ushqimin tradicional dhe kulturat e ndryshme, Stambolli jep për të gjithë pak nga vetja. Hotelet moderne sikur bëjnë garë me të vjetrat, që janë ruajtur me fanatizëm gjatë viteve dhe shekujve. Të ndërtuara me mermer e gurë, kush e di nga ç’anë e botës, hotelet e vjetra ruajnë nëpër dhoma edhe histori të liderëve botërorë të shekujve të kaluar, duke i kthyer ato në muze për turistët.

Ruajnë edhe çmimet për të treguar sa luksozë janë. Rrugët moderne me lëvizje tejet të shpejtë të automobilave e bëjnë të paharrueshëm për vizitorët. Sheshet e veçanta, përfshirë Taksimin si më të madhin, ku përditë ecin qindra mijëra njerëz, u mbesin në mendje miliona vizitorëve të Stambollit. Jo kot në një nga dyqanet e shumta shkruante: “Ata e quajnë kaos, ne e quajmë shtëpi”.

Rrugicat me kalldrëme e të mbushura me njerëz që qëndrojnë në kafeteritë plot stil ia shtojnë hijeshinë zhurmës që mbizotëron deri në orët e vona të natës. Të renditura njëra pas tjetrës, kafeteritë kanë nga një person që i fton vazhdimisht kalimtarët të ndalen për të shijuar ushqimin apo për të pirë diçka. Shpesh detyrohen të ecin në krah nga kallaballëku i njerëzve.

Me t’u ulur dëgjohet muzikë tradicionale, vende-vende e kombinuar me zhanre të tjera për të treguar llojllojshmërinë kulturore të Turqisë. Muzikë dëgjohet edhe nëpër sheshet kryesore. Të rinjtë këndojnë duke ngjallur kureshtjen e turistëve, që xhirojnë gjithçka me sy e me kamera.