Koha e zgjedhjeve qytetare po afron . Secili në ditën e zgjedhjeve arrinë kulmin e ciklit të të qenurit qytetar , apo më sakt ,secili  tentohet të mashtrohet nga fluks dokrrash që e bën të ndihet I fuqishëm . Me, apo pa plane politike , ekonomike , zhvillimore , folklorike , pak ka rëndësi . E rëndësishme është që atë ditë , qytetari ka fuqinë e tij  dhe pa hamendësim dhe pa menduar voton . Vota e tij e pamenduar merr si bazë emocionin .

Një pjesë e shkëputur nga “Kritiku” I Baltazar Gracian shpreh bukur mendimin dhe ndrojtjen kolektive . Zgjedhjet janë grupe mendimi të pamenduara . Prandaj këta grupe mendimi kanë një histori . Historia e Gracian-it është satirë tragjike kolektive . Fillon kështu:

“…dhe tani zotërinjë do t`iu paraqes një mrekulli të shkëlqyer njëkohësisht edhe një mrekulli të intelektit . Jam I kënaqur që kam të bëjë me njerëz intelegjentë . Por , nëse ndokush nga ju që nuk ka intelekt krejtësisht të jashtëzakonshëm mund të largohet , sepse gjërat e nivelit të lartë dhe të stërholluara që do të ndodhin këtu , mund të jenë të pakuptueshme “ Sikurse në një tribunë politike , edhe aty askush nuk e ofendoi veten dhe të pranojë publikisht se mendja e tij nuk është e stërholluar . Tregimi  vazhdon: ”Prandaj vëmendje , o zotrinj me dhuntinë e inteligjencës dhe gjykimit të shëndoshë , tani po arrin shqiponja e Zeus-it e cila do të flasë dhe argumentojë , siç i ka hije , do të bëjë shaka si një Zolio dhe do të thumbojë si një Aristarco . Nga goja e saj nuk do të del asnjë fjalë e vetme e cila nuk përmban brenda vetes një mister , ose një mendim të mprehtë , i cili ka me qindra nënkuptime për qindra gjëra . Nga ky moment personat që nuk janë shqipnja të intelegjencës  mund fare mirë të largohen . Në fakt , këtu nuk ka më asgjë për ta “. Askush nuk ngrihet në shenjë respekti ndaj intelegjencës së tyre . “ Ja , admirojeni këtë shqiponjë ta pajisur me cilësitë më të shkëlqyera të aftësisë së mendimit dhe fjalës  , dhe mos t`I shkoj mendje asnjërit që të mbështetë të kundërtën , përndryshe do të ishte një poshtërim për intelegjencën e tij “ . Nga fjalët e atij sharlatani , që në rastin tonë janë sharlatanët e politikës , kushtëzohej intelegjenca kundrejt aprovimit . Tregimi vazhdon me thirrjet e të pranishmëve :                    “O zot , unë po shikoj flatrat e saj . Sa të shkëlqyera që janë” , “…edhe unë , madje po I numëroj pendët e saj . Sa të mahnitshme që janë “ . Kështu turma vazhdonte e mahnitur dhe e mpirë nga kjo gjë e mahnitshme . Dikush më I ndershmi nga turma I thotë atij që ka pranë “ Për nder , unë nuk po shoh as shqiponjë dhe as pendë . Më saktë shikoj katër këmbë të shtrembta dhe një bisht shumë të madh ,një gomar të madh”.  “ Hesht !!! Do që të qeshin të gjithë me ty ? Duhet të thuash vetëm që është shqiponjë , megjithëse mendon të kundërtëtn . Kështu bëjmë të gjithë “.

Tregimi vazhdon me një pëllitje të madhe të shoqëruar pëllitjen me zbrazjen e ca gjërave të pahijshme nga gomari ku vazhdon thirrja e sharlatanit duke bërtitur “ Admirojeni ,admirojeni ju njerëz intelegjentë “ …dhe padyshim , një shumicë absolute e admironte gomarin që sapo u çlirua si një Apollon të kohës !

Në një kohë zgjedhjesh , sharlatanwët vijnë nga çdo anë . Ata i shohim në parlament , ata i dëgjojmë në radio dhe ata i ndjekim nëpër debate televizive . Ata na vijnë edhe nëpër lagje , shkolla dhe ndoshta shkojnë edhe nëpër shtëpi ! Por duhet të kujtojmë se ata nuk e kan hallin tonë . Edhe pse ne çajmë kokën se cili koalicion parazgjedhor do të ishte më i miri , ata nuk e kan hallin e njëjtë me ne ! Ata kalkulojnë pozicionet politike , të ardhurat , mundësitë e rritjes së mirëqenies së tyre , fuqinë në terren , sundimin e një populli që nuk mendon etj . Por asnjëherë për hallet qytetare . Kur flasin për planprogram , duhet ta dijmë se ata po flasin për “Pëllitjen e Gomarit dhe zbrazjet e tij të pahijshme “ .

Nëse skena politike e Kosovës , që kishte sadopak udhëheqje ,  qoftë edhe 90 ditësh ,dëshiron që të kërkoj votë nga qytetarët e vendit , së pari duhet të heqin dorë nga e kaluara e tyre , të kërkojnë falje nga një popull në vuajtje dhe në kërkim të ikjes , dhe të fillojnë nga e para me njerëz krejtsisht të rinjë . Nuk mund të ketë politika të reja me njerëz të njëjtë , nuk mund të ketë fillime , dekadë apo  edhe shekull të ri me njerëz që nuk e kuptojnë aspak kërkesat e rinisë ! Në këto zgjedhje qëndrore , nuk guxojmë të jemi “intelegjntë” sikurse ata që gomarin e marrin për shqiponjë me flatra . Nuk guxojmë që sharlatanët të na verbojnë me zbrazje të pahijshme sa herë që iu vie koha !