Bill Gates mendon se duhet të punësoni njerëz dembelë. Ai dikur ka thënë: “Unë zgjedh një person dembel për të bërë një punë të vështirë. Sepse një dembel do të gjejë një mënyrë të lehtë për ta bërë atë.”

Zgjedhja e një personi që do të bëjë një punë në “mënyrën e lehtë” dhe do të zgjidhë problemin e vështirë përpara tij mund të jetë më mirë sesa të vendosni ekipin tuaj më ambicioz në të. Mënyra më e vështirë shpesh nuk është mënyra më e mirë. Në fakt, në botën e startup-ve, shpërndarja e tepërt mund të jetë po aq e rrezikshme sa edhe mos dorëzimi kur koha dhe paratë janë burime të fundme dhe një zgjedhje më e thjeshtë do ta kishte zgjidhur problemin në mënyrë efektive. Zgjidhja më e lehtë nuk e bën një person dembel, as ndjekja e rrugës më të dukshme, as pushimet në të vërtetë. Kjo i bën ata të mirë në prioritizimin, punëtorë efikasë dhe njerëz më elastikë.

Kategorizimi i të gjitha këtyre sjelljeve si dembele është jospecifik dhe reduktues. Por, është një fjalë e lehtë për t’u caktuar, si për veten dhe për të tjerët. Një koleg humbi një afat, pavarësisht se kishte kohë të mjaftueshme? Dembel. Preferojmë të flemë se sa të shkojmë në palestër? Dembel. Por, nuk është aq e thjeshtë. Përtacia nuk është problemi; është një simptomë. Ne shpesh rezistojmë ta shohim kështu, sepse arsyet më të thella për hezitimin tonë për të ndërmarrë veprime mund të jenë të vërteta të pakëndshme.

Gjërat e para në fillim

Ndjenja e dembelizmit është shpesh një shenjë se ne kemi nevojë për pushim. Pushimi nuk është i barabartë me dembelizmin.

Është një keqkuptim i zakonshëm. Ato shpesh duken të ngjashme. Të relaksoheni në vend që të punoni, t’i jepni përparësi detyrave personale mbi ato profesionale ose të mos zgjoheni në orën 6 të mëngjesit, të gjitha mund të lexohen si shenja dembelizmi. Kultura teknologjike në përgjithësi ka këtë problem: Perceptimi i produktivitetit është më i rëndësishëm se produktiviteti aktual.

Ndonjëherë, gjëja më produktive që mund të bëni është të pushoni. Të pushuarit është kritik për produktivitetin. Pushimi është partner i punës. Njëra nuk mund të bëhet pa tjetrën. Pushimi gjatë ditës së punës, si në një shëtitje e gjatë, mund të jetë e fuqishme në gjenerimin e ideve kreative. Pushimet më të gjata janë kritike në parandalimin e burnout.

Sekreti është se kur pushoni, pushoni vërtet. Mos e kontrolloni Slack nga telefoni juaj. Mos iu përgjigjni emailit gjatë pushimeve. Merrni me të vërtetë hapësirën për pushim restaurues, dhe jepuni kolegëve tuaj atë hapësirë ​​gjithashtu. Me shumë mundësi do të ktheheni të motivuar dhe më të gatshëm për të punuar.

Çfarë tjetër mund të na thotë ndjenja e dembelizmit?

Mungesa e motivimit është diçka për të cilën shumë prej nesh qortojmë veten si një dështim personal. Në vend që të shajmë veten në pasqyrë, po sikur të fillojmë nga një vend kurioziteti? Provoni të pyesni veten pse po shmangni disa detyra. Mos u kënaqni me përgjigjet e thjeshta. Ndoshta nuk jeni aq të frymëzuar nga puna juaj tani sepse nuk po mësoni asgjë të re. Ndoshta keni frikë nga shqetësimi që vjen me përparimin, ose nga vetë dështimi, si për shembull nga një projekt pasioni që mund të mos çojë në asgjë.

Këto janë probleme më komplekse për t’u zgjidhur sesa dembelizmi. Për t’i trajtuar ato te të tjerët, duhet të vini nga një vend me ndjeshmëri të thellë. Nuk është e lehtë të flasësh për frikën e pamjaftueshmërisë ose humbjes së kuptimit në punën tënde. Është një problem njerëzor, jo një problem rezultati, por ndikon në rezultatin. Lidhja me të tjerët në punë i bën njerëzit më produktivë. Plus, duke punuar nga një vend kurioziteti dhe jo nga supozimet e dembelizmit, ju po qëndroni në të njëjtën anë të problemit.

Për të adresuar këto probleme në veten tuaj, ju duhet të vlerësoni informacionin e mbledhur nga marrja në pyetje e të ashtuquajturës dembelizëm. Identifikimi i asaj që ju pengon, qofshin këto tendenca perfeksioniste apo vetë-efikasiteti i ulët, është hapi i parë drejt veprimit.

Rreziku i dembelizmit është se do të kthehet në stanjacion. Ju duhet të bëni zgjedhje që adresojnë shkakun rrënjësor. Nuk do të jeni thjesht më produktivë. Ju mund të jeni edhe më të lumtur. Kjo ka rëndësi, jo vetëm sepse je një person që meriton lumturinë, por sepse njerëzit që janë të lumtur në punë janë më të suksesshëm. Emocionaliteti ndikon në të menduarit, kështu që nëse jeni më të përmbushur në punë, mendimet dhe veprimet tuaja do të pasojnë.

Pra, çfarë të bëjmë për këtë?

Përfitoni nga parimi i progresit. Parimi i progresit thotë se “nga të gjitha gjërat që mund të nxisin emocionet, motivimin dhe perceptimet gjatë një dite pune, më e rëndësishmja është të bëni përparim kuptimplotë në punë”. Ndjenja e përparimit dhe gëzimi në fitoret e vogla mund të ndihmojë në luftimin e atij zëri në kokën tuaj që thotë se puna është shumë e vështirë ose se projekti është shumë i madh për t’u trajtuar.

Shtypni butonin reset me një sy gjumë. Studimet tregojnë se një sy gjumë 30-minutësh mund të ndalojë përkeqësimin e performancës në gjurmët e tij. Nëse ndiheni dembel, mund të jetë sugjerimi juaj për të pushuar. Mbani mend: Perceptimi i punës nuk është i njëjtë me produktivitetin. Koha juaj vërtet mund të shpenzohet më mirë për një gjumë të shpejtë.

Zhvendos fokusin. Mungesa e kuptimit në punën tuaj është një faktor kryesor që kontribuon në uljen e motivimit. Nëse nuk dëshironi, ose nuk jeni në një pozicion, të bëni një ndryshim të madh, mbani parasysh njerëzit mbi të cilët ka ndikim puna juaj, jo vetëm ato që prodhoni. Kjo e zhvendos fokusin nga detyrat që duhet të përmbushni në mënyrën se si mund t’i ndihmoni njerëzit, si brenda ashtu edhe jashtë.

Në fakt bëni më pak. Sidomos si themelues, të bësh më pak mund të duket e frikshme. Por do të kuptoni që puna që po zvarrisni në fakt është një punë që nuk duhet ta nisnit fare që në fillim. (Entrepreneur)