“Ne e pranojmë dashurinë që besojmë se e meritojmë”. Këtë do ta keni dëgjuar të paktën një herë, një fjali nga filmi “Gjallërim, të qenit një femër e injoruar”. Ndoshta ne mendojmë se të jesh e vetme është më e lehtë për të “zgjidhur” gjërat, zakoni për të qenë vetëm të çon në tendencën për të pranuar gjendjen e vetmisë duke thënë me vete: “Në thelb unë jam mirë, unë nuk kam nevojë për një partner që të ndjehem e plotë”. Por është gjithashtu e zakonshme që të kënaqemi edhe brenda një marrëdhënieje në çift. Shkurtimisht, të jesh e kënaqur me dashurinë është një gjë shumë e zakonshme. Por pse ndodh? Pse jemi të kënaqur me marrëdhëniet mediokër, të cilat nuk na kënaqin dhe nuk i dëshirojmë vërtetë? Si e kuptojmë se po kënaqemi?

Sara Guerran, një psikologe në Milano, eksperte në marrëdhëniet në çift shprehet: “Arsyet që shtrihen prapa të mjaftuarit me pak, në dashuri janë, në thelb, dy. Nga njëra anë mund të ketë presion social, që ndjejmë kur, për shembull, mbetesh e vetme deri në moshën 40 vjeçare, dhe miqtë tanë dhe të afërmit këmbëngulin për të na pyetur kur kemi për të “vendosur”. Ka gra që, në fakt, zgjedhin për të qëndruar me një njeri që nuk e çmojnë veçanërisht, por dashuria e mangët është më e mirë se sa kur nuk ka dashuri, pavarësisht se nuk është dashuria me një D të madhe”, thotë Guerra. “Në anën tjetër, ekziston frika e të mbeturit vetëm. Disa njerëz mendojnë një gjysmë mollë dhe nuk besoj të jenë individë të plotë në qoftë se ata kanë tjetër fat me dikë, pra çdo gjysmë mollë do të shkojë mirë për ta”, thotë psikologia. “Në psikologji thuhet se vendosim të kënaqemi me thërrimet. Ata që janë të kënaqur duke ngrënë vetëm thërrimet, me kalimin e kohës mund të mendojnë se si të jenë më të plotë, por në fund, ti e kupton se ke qenë gjithmonë e uritur. Metafora ushqimore funksionon shumë mirë me dashurinë”.
Por në bazë të presionit social dhe frikës nga vetmia, ekziston një problem edhe më i thellë: vetëvlerësimi. “Kushdo që nuk është i kënaqur ka vetëbesim të ulët. Këta njerëz besojnë se ata nuk e meritojnë dashurinë e vërtetë dhe të plotë, të ndaluar në takimin e parë. Ato nuk përpiqen, nuk zgjedhin. Njerëzit në dashuri janë të kënaqur zakonisht por janë në kërkim për dashurinë, ata janë zgjedhur nga dikush tjetër, pra ata thjesht janë të kënaqur”, komenton Guerra.
“Ata që janë të kënaqur janë pjesërisht të lumtur, por kurrë nuk do të jenë të lumtur plotësisht”. E mbani mend filmin nga Gabriele Muccino, me aktorin Will Smith, në kërkim të lumturisë? Ka një skenë, ku ai është ulur në shkëmb me djalin e tij dhe thotë: “Kurrë mos lejo që dikush të të tregojë se nuk mund të bësh diçka.” Në atë moment, babai po punon për vetëbesimin e djalit të tij dhe i thotë atij të mos kënaqet me pak, ai meriton më shumë, ai mund të ketë më shumë.. Nëse mendojmë për këtë, në fund të fundit, duke shkuar në kërkim të lumturisë, duke kërkuar diçka, kjo domosdoshmërisht nënkupton një lëvizje, një ndryshim.

Si ta kuptojmë se po kënaqemi me pak

Mund të duket e vështirë, por në realitet, të qenit duke u kënaqur me pak ka shenja shumë të dukshme në jetën e përditshme. “Një person i cili ka vendosur për një marrëdhënie, megjithëse mediokër ose në çdo rast e pakënaqshme, ndjen një ndjenjë të hidhur, zemërim, zhgënjim, frustrim, pakënaqësi”, thotë eksperti. “Kush është i kënaqur me pak, shikon gabimet e partnerit më të mëdha se sa janë. Këta njerëz kanë një vello mbi sytë, kur ata flasin nga gjysma e tyre, sytë e tyre nuk shndrisin, zëri i tyre nuk është i përflakur. Ato mbeten pasivë dhe të pakënaqur. Ndërsa në qoftë se ata nuk ushqehen, me të vërtetë, nga dashuria, ata mbesin gjithmonë të uritur”. Në fakt, kur jemi të plotë, ne nuk kërkojmë asgjë tjetër.

Në disa raste, a jeni ende të lumtur?

“Duke parë defektet e partnerit me një vështrim realist nuk do të thotë të jesh i kënaqur,” përgjigjet Guerra. “Në një nga librat e psikologjisë së Gottlieb, autori shkruan se ne priremi të jemi shumë perfeksionistë kur shikojmë të tjerët. Ne i shohim lehtë të metat e tyre, por duhet të pranohet kjo pjesërisht. Dhe kjo nuk do të thotë për të bërë gjëra thjesht për të bërë diçka, por të jemi realiste.” Ndërmjetësimi, duke pasur pak fleksibilitet, është i mirë në një marrëdhënie, është ajo që na lejon të duam njerëz të ndryshëm. Kur jeni thjesht të kënaqur, megjithatë, shihni se nuk keni ndjenjën e “ngopjes” dhe keni zgjedhje të tjera në dispozicion. Kjo dashuri është neutrale dhe paqësore, apo duam më shumë? Ne të gjithë duam të jemi të lumtur?
Për më tepër, sipas revistës “Bolde”, ka disa shenja të vogla që na lejojnë të kuptojmë nëse po shkojmë në drejtim të kënaqësisë së përshtatjes me partnerin tonë apo jo.

Jetoni dy jetë krejtësisht të veçanta

Lënia e hapësirave të njëri-tjetrit është një gjë e mirë dhe e drejtë, si dhe sekreti i një marrëdhënieje të shëndetshme dhe të qëndrueshme. Nuk ka arsye të heqësh dorë nga miqësia, klasa Yoga ose palestra, darka me miqtë e fëmijërisë ose kënaqësia e gatimit. Por është një gjë të jesh një çift i përbërë nga dy persona të pavarur të cilët gjithashtu mund të ndahen mirë dhe një tjetër gjë është të mos ndash asgjë.

Nuk kini asgjë të përbashkët

Të jesh krejtësisht i ndryshëm është e mirë në fillim të një marrëdhënieje, na bën të ngazëllyer, të entuziazmuar, të prirur për të zbuluar njëri-tjetrin. Por, pasi marrëdhënia është stabilizuar dhe një intimitet i caktuar ka marrë përsipër ndarjen e vlerave të rëndësishme, vizioni i botës dhe disa interesave është themelor. Është e pamundur që të ketë gjithçka të përbashkët, dhe ka edhe mundësi kur ndani interesa të ndryshme, në mënyrë që të shkëmbehen ide dhe pikat e parë, por në qoftë se nuk ka asgjë, absolutisht asgjë, që ju ndani, atëherë kush është pika për të qenë së bashku? Zgjedhja për të qëndruar me një partner plotësisht të largët prej nesh është njëlloj si të jesh i kënaqur me mediokritetin.

Kaloni raste të veçanta sikur të ishin “ditë normale”

Shpenzimi i Krishtlindjeve me personin që e doni është një dëshirë që ne të gjithë e kemi. Ditëlindja, Dita e Shën Valentinit, festimet e pranverës, përvjetori etj. Raste të veçanta e bëjnë çiftin të ndjejë dashuri. Nëse e gjithë kjo nuk i takon çiftit tuaj, ju keni arritur deri në pikën që një ditë është njësoj si të tjerat dhe nuk ka ditë të veçantë, ndoshta kjo është një shenjë se ju keni arritur në kënaqjeje gjysmën bosh. Ju jeni duke u ulur në dafinat kopshtit të lidhjes tuaj, ndërsa shikoni se dashuria juaj do të jetë si një dimër i ftohtë.