Jonathan Swift njihet më së miri si një satirist politik, si dhe një eseist me origjinë anglo-irlandeze, i cili konsiderohet si një nga gjenitë letrar më të shquar në botën e letërsisë.

Veprat e tij të famshme, duke përfshirë “Udhëtimet e Guliverit”, “Një përrallë për një vaskë”, “Një propozim modest” dhe të ngjashme, janë vlerësuar nga kritika si disa nga pjesët më të mira satirike të letërsisë të shkruara ndonjëherë.

Këtu për kënaqësinë e lexuesve tanë kemi sjellë një listë të thënieve më të bukura nga Jonathan Swift, të cilat konsiderohen si gurë të çmuar në letërsi:

Ju e keni vërtetuar qartë se injoranca, përtacia dhe vesi, janë përbërësit e duhur për të kualifikuar një ligjvënës.

Një burrë nuk duhet të ketë kurrë turp të pranojë se ai ka qenë në gabim, që do të thotë se ai është më i mençur sot se dje.

Jetoje çdo ditë si të fundit, sepse njëra prej tyre do të jetë vërtet.

Vizioni është arti për të parë atë që është e padukshme për të tjerët.

Fjalët e duhura në vendet e duhura formojnë përkufizimin e vërtetë të stilit.

Ai që u sjell më së pakti shqetësime njerëzve të tjerë, është njeriu më i edukuar në shoqëri.

Fuqia nuk është bekim në vetvete, përveç kur përdoret për të mbrojtur të pafajshmit.

Ishte një burrë i guximshëm ai që hëngri për herë të parë një midhje deti.

Njerëzit më të denjë janë më të lënduarit nga shpifjet, ashtu siç është edhe fruti më i mirë ai që zogjtë i kanë goditur.

Nuk ka sukses absolut në botë, ka vetëm përparim të vazhdueshëm.

Nuk ka asgjë konstante në këtë botë përveç moskonsistencës.

Vizioni është arti i shikimit të gjërave të padukshme.

Nuk duhet të keni kurrë turp të pranoni se keni gabuar. Kjo vetëm dëshmon se je më i mençur sot se dje.

Janë të paktë, shumë pak, ata që do ta zotërojnë veten në një gabim.

Nëse një mashkull më bën të mbaj distancën time, ngushëllimi është se ai e mban të tijën në të njëjtën kohë.

Lumturia është pranimi i përsëritshëm i të qenit i mashtruar mirë.

Asnjë njeri i mençur nuk ka dashur të jetë më i ri.

Gënjeshtra fluturon dhe e vërteta çalohet pas saj, kështu që kur njerëzit bëhen të pamashtruar, është tepër vonë…

Kur një gjeni i madh shfaqet në botë, ju mund ta njihni atë me këtë shenjë; se të zakonshmit janë të gjitha në konfederatë kundër tij.

Ne kemi vetëm fe të mjaftueshme për të na bërë të urrejmë, por jo aq sa për të na bërë ta duam njëri-tjetrin.

Unë kurrë nuk pyes veten kur shoh burra të këqij, por shpesh pyes veten t’i shoh ata të mos kenë turp.

Pjesa e fundit e jetës së një njeriu të mençur është e zënë me shërimin e marrëzive, paragjykimeve dhe opinioneve të rreme që ata kanë marrë më parë.

Ne të kësaj epoke kemi zbuluar një metodë më të shkurtër dhe më të kujdesshme për t’u bërë dijetarë dhe mendjemprehtë, pa lodhjen e leximit apo të të menduarit.

Satira është një lloj xhami, ku shikuesit në përgjithësi zbulojnë fytyrën e të gjithëve, përveç të tyren.

Unë jam aq i vjetër sa gjuha ime dhe pak më i vjetër se dhëmbët e mi.

Tek burrat dëshira lind dashuri, dhe tek gratë dashuria lind dëshirën.

Ne kemi zgjedhur t’i mbushim kosheret tona me mjaltë dhe dyllë; duke e pajisur kështu njerëzimin me dy gjërat më fisnike, që janë ëmbëlsia dhe drita.

Se universi u formua nga një grumbull i rastësishëm atomesh.

Skema stoike e plotësimit të dëshirave tona duke i hequr dëshirat tona, është si të presim këmbët, kur duam këpucë.

Ndërsa dashuria pa vlerësim është kapriçioze dhe e paqëndrueshme; vlerësimi pa dashuri është i dobët dhe i ftohtë.

Një armik mund të bëjë më shumë dëm sesa dhjetë miq mund të bëjnë mirë.

Fjalët janë veshja e mendimeve tona.

Disa njerëz, nën nocionin e zhdukjes së paragjykimeve, zhdukin virtytin, ndershmërinë dhe fenë.

Kështu që, në përgjithësi, duhet të ketë një lloj nënshtrimi që i takon çdo njeriu ndaj çdo njeriu, i cili nuk mund të anulohet nga asnjë fuqi, epërsi apo autoritet.

Librat, fëmijët e trurit.

Këto arsyetime do të na japin një përkufizim adekuat të një kritiku të vërtetë: se ai është zbulues dhe mbledhës i gabimeve të shkrimtarëve.

Përdorimi i të folurit ishte për të na bërë të kuptonim njëri-tjetrin dhe për të marrë informacion mbi faktet.

Padyshim, filozofët kanë të drejtë kur na thonë se asgjë nuk është e madhe apo e vogël ndryshe veçse në krahasimme diçka tjetër.

Kur njerëzit takohen së bashku, një heshtje e shkurtër e përmirëson shumë bisedën.

Burrat nuk janë kurrë kaq seriozë, të zhytur në mendime dhe me qëllim, sa kur janë në stol.

Kur një detyrë e madhe është bosh, qoftë për shkak të vdekjes apo turpit (gjë që ndodh shpesh), pesë apo gjashtë nga ata kandidatë i bëjnë kërkesë perandorit që të argëtojë madhështinë e tij me valle në litar; dhe kush kërcen më lart, pa u rrëzuar, ka sukses në detyrë.

Mosmirënjohja është mes tyre një krim kapital, siç lexojmë se ka qenë në disa vende të tjera.

Kjo më bëri të mendoj se sa përpjekje e kotë është që një njeri të përpiqet të nderojë veten mes atyre që janë jashtë çdo shkalle barazie apo krahasimi me të.

Një grua duhet të jetë gjithmonë një shoqe e arsyeshme dhe e këndshme, sepse ajo nuk mund të jetë gjithmonë e re.

Ndershmëria nuk ka mbrojtje kundër dinakërisë superiore.

Çdo njeri dëshiron të jetojë gjatë; por asnjë burrë nuk do të ishte i vjetër.

I shkela syrin vogëlsisë sime, siç bëjnë njerëzit për fajet e tyre.

Asnjë person nuk mund t’i bindet arsyes, pa hequr dorë nga pretendimi i tij se është një krijesë racionale.

Ligjet shpjegohen, interpretohen dhe zbatohen më së miri nga ata, interesi dhe aftësitë e të cilëve qëndrojnë në shtrembërimin, ngatërrimin dhe shmangien e tyre.