Nuk është më në dorën e Bashës ta pranojë propozimin e fundit amerikan. Vetëm nëse mendon se një mik amerikan është shumë më vlefshëm se armiqësia e të gjithë shqiptarëve që e mbështetën për tre muaj.

Lulzim Basha rrezikon që në orët e ardhshme të fitojë edhe një armik më shumë. Nëse ai i thotë jo propozimit të fundit amerikan, atij të zv/sekretarit të shtetit Hoyt Brian Yee, ai mund të marrë një shpullë tjetër në fytyrë, të ngjashme me letrën që Johanes Hanh i dërgoi shqiptarëve pak ditë më parë. Dënimi për mospjesëmarrjen në zgjedhje dhe verdikti se 18 qershori i cunguar ato do të njihet edhe nga Uashingtoni do të jetë një kamxhik më tepër në shpinën e fshikulluar të liderit demokrat.

E gjitha kjo mund të ketë një peshë edhe më të rëndë sesa goditjet paraardhëse.

E para sepse këtë radhë goditja do të vijë nga një vend që, me apo pa të drejtë, shqiptarët e idealizojnë si simbolin e lirisë.

E dyta sepse aleatët e PD-së, të etur për një post deputeti, tashmë kanë folur duke deklaruar se kjo është oferta më e mirë e mundshme deri më tani (lexo shkrimin poshtë).

Dhe së treti, sepse Basha rrezikon të pikturohet si politikani kapriçoz që i thotë “Jo” me kokfortësi çdo propozimi, pavarësisht se sa bujar është ai.

Por, pavarësisht nga këto oferta zemërgjëra Lulzim Basha është i detyruar të rrefuzojë edhe një herë.

Sepse sado të mrekullueshme të jenë lëshimet që i janë bërë, sado që ato mund të konsiderohen pa frikë si paketa më e mirë që ndonjë opozite i është dhënë këtë çerekshekulli, ato janë të pamjaftueshme që në shqipëri të ketë zgjedhje minimalisht të ndershme. Lulzim Basha ka thënë gjatë gjithë kësaj periudhe se e vetmja garanci që gara elektorale të ishte “free and fair”, lidhej me mosqenien e Ramës në postin e kryeministrit.

Ai është munduar ta argumentojë këtë.

Ai ka dhënë me dhjetra shembuj se si ky kryeministër mban të ngritur një oktapod ekstrademokratik, me paratë e drogës, me mediat e blera, me biznesmenët e koncesioneve, që të gjithë bashkë do të bëjnë një front për pushtetin e padrinos që i drejton.

Prandaj sipas kësaj logjike të Bashës zgjedhjet janë të marra fund që pa u hapur kutitë e votimit. Loja ka mbaruar ende pa u shkrepur pistoleta që paralajmëron fillimin e startit.

Duke bërë këtë arsyetim Basha është munduar të argumentojë për afro tre muaj në çadër se këmbëngulja e tij për zgjedhje pa Ramën, nuk është as një tekë, nuk është as një përpjekje buracake për të fituar pushtet në tavolinë, por një kërkesë e domosdoshme për të çliruar sistemin nga ai që e mban peng.

Por, paketa e sotme e emisarit amerikan Hoyt Brian Yee, as në versionin e saj më të mirë nuk e cek këtë obsion si mundësi kompromisi. Ajo i ofron opozitës qeveritarë të lartë, mundësi kontrolli, monitorim ndërkombëtar, por kurësesi atë që Basha ka identifikuar si problemin kryesor.

Dhe pikërisht për këtë Basha është i dënuar ta shndërrojë në « armik » edhe Hoyt Brian Yee.

Sepse, përndryshe ai do të dilte se i kishte gënjyer, demokratët, idhtarët e « Republikës së re » dhe mbarë shqiptarët për atë që u kish thënë 90 ditë me radhë.

Sepse ai do krijonte iluzionin e rremë se Rama qenkësh i kontrollueshëm.

Sepse, duke pranuar paketën « McAllister + » ai do i garantonte votuesit se nuk ka më asnjë mundësi që zgjedhjet të trukohen dhe rrezikonte të dilte qesharak, një ditë pas përfundimit të tyre.

Për të gjitha këto arsye nuk është më në dorën e Bashës ta pranojë propozimin e fundit amerikan. Vetëm nëse mendon se një mik amerikan është shumë më vlefshëm se armiqësia e të gjithë shqiptarëve që e mbështetën për tre muaj.(Lapsi.al)