(Poezi nga Neviana Shehi)

Gruaja me vathë të kuq
vjen dy herë në javë mbi urën tonë
hedh një këmbë mbi parmak
dhe rrëmben një lule kacavjerrëse
që varet mbi lumë

Edhe pse ka diçka enigmatike në veprimet e saj
rrezet e diellit që e ndjekin nga pas
i bien atë çast mbi vathin e majtë
duke krijuar mbi to një shatërvan vezullues
të njëjtë me shatërvanin vathëve të Margaret Grubber
kur shëtit mëngjeseve mbi urën Sant Mishel

Mundet që të jetë ky çast
kur unë e braktis leximin
dhe harroj të palos faqen ku e lashë

E kuptoj se ky është një çast i veçantë dhe
efekti shatërvan ndikon dhe mbi mua
sepse edhe mua më pëlqen kaq shumë
loja e diellit me vathët

Dikur
edhe unë kam pritur dikë
vite të tëra mbi atë urë

Gruaja që lëviz dy herë në javë mbi urën tonë
ka portretin tim