Teksa bëhemi më të moshuar dhe më të mençur, ne shpresojmë se do të përjetojmë më shumë sukses, duke bërë më pak gabime. Njerëzit e suksesshëm, megjithatë, nuk e shohin jetën në këtë mënyrë.

Në vend të kësaj, ata e rriskojnë që të bëjnë gabime, duke përqafuar ndryshimin dhe sfidën. Shumë njerëz të jashtëzakonshëm, në fakt, kanë ndërmarrë rreziqet më të mëdha, në një moshë që shumë prej nesh do ta mendonim si shumë vonë për të provuar.

Për shembull, Gëte shkroi Faustin në moshën 82 vjeç; Verdi kompozoi Othellon në moshën 72 vjec; Mikelanxhelo filloi punën në bazilikën e Shën Pjetrit në moshën 70 vjeç; dhe Benjamin Franklini ndryshoi karrierën për t’u bërë kreu i Pensilvanisë në moshën 79 vjeç.

Njerëzit e suksesshëm supozojnë se jeta është një proces provo-dhe-gabo. Ne vazhdojmë të mësojmë dhe eksperimentojmë, dhe kështu bëjnë gabime, deri kur marrim frymë për herë të fundit. Mendoni këto thënie:

Udhëtimi shpirtëror është një udhëtim ku vazhdimisht biem me fytyrë përtokë, ngrihemi, pastrohemi, shohim butë-butë Zotin, dhe pastaj hedhim një tjetër hap.

Suksesi është të kalosh nga dështimi në dështim, pa e humbur entuziazmin.