Thëniet më të bukura të Leonardo DiCaprios

Prishtinë | 30 Nën 2022 | 20:18 | Nga Ekonomia Online

Ai ka kaluar një rrugë e gjatë për në majë, nga refuzimet e shumta derisa është bërë një nga aktorët më të kërkuar në ekran.

Ai kurrë nuk i ka lënë gabimet e tij ta kontrollojnë atë, ai nuk i dha vetes tjetër zgjidhje përveç suksesit. Edhe pse ka arritur kaq shumë, ai vazhdon të jetë një njeri i thjeshtë dhe i respektueshëm që kujdeset për njerëzit rreth tij dhe mjedisin. Mendimet ei tij ia vlen të dëgjohen nëse doni të bëheni aq të fortë dhe aq fitimtar sa ai.

Për lexuesit tanë sjellim disa nga thëniet më të bukura të Leonardo DiCaprios, me dëshirën që të ju frymëzojë me citimet e tij që mund t’ju motivojnë për të arritur qëllimet dhe ëndrrat tuaja. Lexim të këndshëm.

Jam 99% i sigurt nëse ke simpati për mua. Por jam 100% i sigurt që nuk më bëhet vonë fare.

97% e njerëzve që dorëzohen shumë herët janë të punësuar tek ata 3% që nuk u dorëzuan kurrë.

Mposhtini me sukses dhe mënjanojini me një buzëqeshje.

Vetëm ju dhe vetëm ju mund të ndryshoni situatën tuaj. Mos ia hidhni fajin asgjëje ose askujt.

Të gjithë kanë kaluar diçka që i ka ndryshuar në një mënyrë që ata kurrë nuk mund të kthehen tek personi që kanë qenë dikur.

Buzëqesh, dremit, prano dhe bëj gjithçka që ke për ta bërë gjithsesi.

Unë kam arritur të ruaj një mendje të kthjellët dhe të mbetem i arsyeshëm në këtë biznes, sepse unë mbetem një fëmijë jashtë kamerës.

Për t’u bashkuar me 1% të atyre në majë lart duhet të bëni atë që 99% nuk do ta bëjnë.

Një dolli për urryesit e mi, ka shumë e shumë të tjera akoma për të ardhur!

Nëse mund të bëni atë që bëni më mirë dhe të jeni të lumtur, ju jeni më përpara në jetë sesa shumica e njerëzve.

Dashurohu me personin që e zbavit çmenduria jote. Jo një idiot që të detyron të jesh normale.

Ju keni nevojë për udhëzim prindëror dhe unë kam qenë në një pozitë të shkëlqyeshme si me mamanë ashtu edhe me babanë. Ata u ndanë kur isha fëmijë, por edhe pse qëndrova me mamanë time ata të dy ishin shumë të përfshirë në edukimin tim.

Punoni derisa llogaria juaj bankare të duket si një numër telefoni.

Të gjithë formohemi nga kujtimet që kemi nga fëmijëria.

Kushtojini vëmendje të madhe njerëzve që nuk duartrokasin kur fitoni.

Më pëlqen të bëj gjëra që më trembin. Unë u dëmtova duke kërcyer, por hedhja me parashutë është thjesht gjëja më e sëmurë.

Unë dua që ju të mbështeteni në një qoshe. Mos i jepni vetes tjetër zgjedhje përveç suksesit. Lejoni që pasojat e dështimit të bëhen aq të tmerrshme dhe aq të pamendueshme saqë nuk do të keni zgjidhje tjetër përveç se të bëni gjithçka që duhet për të pasur sukses.

Marrëdhëniet janë si rrymat elektrike: lidhjet e gabuara do t’ju japin tronditje gjatë gjithë jetës tuaj, por ato të duhura do të ndriçojnë jetën tuaj.

Gëzuar, të gjithë atyre që dyshuan tek unë.

Vëllezërit jo domosdoshmërisht duhet t’i thonë çdogjë njëri-tjetrit – ata mund të ulen në një dhomë dhe të jenë së bashku dhe të jenë plotësisht të qetë me njëri-tjetrin.

Jini mirënjohës për kohërat e vështira, sepse ju kanë bërë ajo që jeni.

Thjesht më pëlqen shumë të bëj atë që bëj. E di që çdo karrierë është kalimtare dhe do të ketë periudha kohore kur nuk do t’i kem mundësitë që kam tani, kështu që po i shfrytëzoj ato.

Unë nuk jam lloji i personit që përpiqet të jetë i ftohtë ose i modës, unë jam padyshim një individ.

Nëse keni bërë më të mirën e mundshme, shqetësimi nuk do përmirësoj gjë. Nëse doni të jeni të suksesshëm, respektoni një rregull: Asnjëherë mos lejoni që dështimi të marrë kontrollin mbi ju.

Unë kam shumë pak njohuri për modën, dhe të them të drejtën, nuk i jap fort rëndësi. Unë vishem që të jem sa më komod që mundem. Shumica e veshjeve të mia janë ose të zeza, gri, ose blu të errët, dhe unë në të vërtetë nuk vesh shumë ngjyra. Por më pëlqejnë xhaketat. Unë kam një fiksim të vogël me to.

Nuk mban më. E vërteta është se alarmi i planetit tonë tani po bie dhe është koha të zgjohemi dhe të marrim masa.

Njerëzit duan që ju të jeni një i çmendur, adoleshent i dalë jashtë kontrolli. Ata ju duan të mjerë, ashtu si ata. Ata nuk duan heronj – ajo që duan është të të shohin të rrëzohesh.

Unë me të vërtetë e urrej relaksimin. Unë kam bërë 3 filma radhazi, kam punuar për 2 vjet rresht, dhe për mua, koha e papunë është puna e djallit. Më pëlqen të përqendrohem në diçka.

Mund të kujtoj që u refuzova sistematikisht nga drejtorët e xhirimeve kur isha fëmijë. Ndihesha si personi më palidhje me atë vend, dhe se nuk do të bëja kurrë pjesë në atë klub.

Një ide e vetme nga mendja njerëzore mund të ndërtojë qytete. Një ide mund të transformojë botën dhe të rishkruaj të gjitha rregullat.

Shkolla, kurrë nuk e kam pasur aftësinë e vërtetë. Nuk mund të përqendrohesha kurrë në gjëra që nuk doja të mësoja. Matematika është thjesht më e keqja. Deri më sot, nuk arrij të përqendrohem në të. Njerëzit gjithmonë thonë: “Ju duhet të ishit përpjekur më shumë”. Por në të vërtetë, thjesht kopjoja shumë sepse nuk mund të rrija ulur dhe të bëja detyrat e shtëpisë.

Mendoj se gjithmonë do të ndihem si i huaj.

Shumicën e kohës ndihem sikur kam nevojë për dikë tjetër kur jam vetëm. Por unë ende mund të qëndroj vetëm me shoqërinë time dhe kjo më bën një person më të fortë.
Unë kam qenë shumë me fat që kam arritur shumë nga gjërat që kam ëndërruar të arrij si i ri. Por, në fund të ditës – dhe unë vërtet e besoj këtë – nuk ka të bëjë me arritjen e pasurisë së madhe ose suksesit. Për shkak se ato nuk sjellin lumturi, në fund të fundit.

Prindërit e mi, të cilët ishin të ndarë, ishin aq të mirë në mbajtjen e mjedisit tim të fortë dhe mbajtjen e gjithçkaje rreth meje jo të përqendruar në faktin se ne ishim të varfër. Ata më dhanë kulturën. Ata më çuan në muze. Ata më treguan art. Ata më lexonin. Dhe nëna ime voziste 2 orë në ditë për të më çuar në Shkollën Fillore.

Të ngjashme