Thëniet më të fuqishme nga Indira Gandhi

Prishtinë | 24 Nën 2024 | 21:30 | Nga Ekonomia Online

Indira Gandhi ishte një politikane indiane, e cila shërbeu si kryeministre e Indisë për rreth 15 vjet në dy periudha dhe konsiderohet gjerësisht si një nga figurat më të rëndësishme në historinë e politikës së Azisë Jugore.

Gandhi ishte e para dhe deri më sot, e vetmja kryeministre femër e Indisë dhe ishte e njohur për qëndrimin e saj të rreptë në një sërë çështjesh.

Ajo është veçanërisht e famshme për dërgimin e ushtrisë indiane në Pakistanin Lindor në luftën e vitit 1971 që përfundimisht çoi në krijimin e Bangladeshit.

Politikat e saj të brendshme, megjithëse kryesisht në natyrë socialiste, e bënë atë udhëheqësen e padiskutueshme masive të vendit. Ajo mbetet kryeministrja e dytë më jetëgjatë e Indisë ndonjëherë, pas babait të saj Jawaharlal Nehru, kryeministri i parë i vendit.

Indira Gandhi ishte jashtëzakonisht e njohur për fjalimet e saj emocionuese që mbajti në të gjithë vendin.

Për lexuesit tanë sjellim një koleksion të thënieve më të bukura nga Indira Gandhi mbi arsimin, lirinë, fëmijët, pushtetin, varfërinë etj:

Një herë gjyshi më tha se kishte dy lloje njerëzish; ata që bëjnë punën dhe ata që marrin meritat. Më tha të përpiqesha të isha në grupin e parë; kishte shumë më pak konkurrencë.

Popullariteti nuk është garanci për cilësi.

Nga njëra anë, të pasurit e shohin shtrembër varfërinë tonë të vazhdueshme – nga ana tjetër, ata na paralajmërojnë kundër metodave të tyre.

Babai im ishte burrë shteti, unë jam një grua politikane. Babai im ishte shenjtor. Unë nuk jam.

Ju nuk mund të shtrëngoni duart me një grusht të mbledhur.

Fitorja apo humbja e zgjedhjeve është më pak e rëndësishme se forcimi i vendit.

Kam jetuar një jetë të gjatë dhe jam krenare që tërë jetën e kaloj në shërbim të popullit tim. Unë jam vetëm krenare për këtë dhe asgjë tjetër. Do të vazhdoj të shërbej deri në frymën time të fundit dhe kur të vdes, mund të them se çdo pikë e gjakut tim do ta fuqizojë dhe forcojë Indinë.

Në thelb mendoj se jam dembele, por kam mentalitet amvise kur shkoj në punë.

Tashmë i kam zgjatur dorën Janatës dhe po mundohem vetëm të njihem me problemet e njerëzve.

Edhe sikur të vdisja në shërbim të kombit, do të isha krenar për këtë. Çdo pikë e gjakut tim… do të kontribuojë në rritjen e këtij kombi dhe për ta bërë atë të fortë dhe dinamik.

Nuk ekziston asnjë politikan në Indi që guxon aq sa duhet të përpiqet t’u shpjegojë masave se lopët mund të hahen.

Kini anshmëri ndaj veprimit – le të shohim diçka të ndodhë tani. Ju mund ta copëzoni atë plan të madh në hapa të vegjël dhe të hidhni hapin e parë menjëherë.

Nuk ka dashuri aty ku nuk ka vullnet.

Ne nuk dëshirojmë të varfërojmë më tej mjedisin, e megjithatë nuk mund të harrojmë për asnjë moment varfërinë e zymtë të një numri të madh njerëzish. A nuk janë varfëria dhe nevoja ndotësit më të mëdhenj?

Problemet mjedisore të vendeve në zhvillim nuk janë efekte anësore të industrializimit të tepruar, por pasqyrojnë pamjaftueshmërinë e zhvillimit.

Fuqia për të ngritur pyetje është baza e gjithë përparimit njerëzor.

Kjo është arsyeja pse ne mendojmë se demokracia është e rëndësishme: sepse demokracia të lejon të kesh shpërthime të vogla dhe si rrjedhim të shmangësh shpërthimet më të mëdha.

Të gjithë njerëzit që luftuan për liri ishin heronjtë e mi. Dua të them, ky ishte lloji i tregimit që më pëlqente të lexoja… luftërat për liri e kështu me radhë.

Unë kurrë nuk i jam drejtuar askujt për këshilla dhe sugjerime. Edhe kur isha shumë e vogël, për rrethanat e atyre kohërave më është dashur të qëndroj në këmbë dhe disi rrethanat kanë mbetur pak a shumë të njëjta. Unë duhet të marr vendimet e mia.

Populli nuk ka asgjë për t’u frikësuar prej meje; njerëzit nuk më kanë frikësuar kurrë.

Nëse shoh diçka të ndotur ose të çrregullt, duhet ta pastroj.

Duhet kujdes nga ministrat që nuk bëjnë asgjë pa para dhe nga ata që duan të bëjnë gjithçka me para.

Nuk mendoj se babai im ishte mentori im.

Ka dyshime të rënda se diskutimi mbi ekologjinë mund të jetë i dizajnuar për të shkëputur vëmendjen nga problemet e luftës dhe varfërisë.

Lumturia është një gjendje shpirtërore, e dini. Nuk mendoj se je i lumtur përgjithmonë. Dikush është i lumtur për disa gjëra dhe jo aq i lumtur për të tjerat.

Të gjitha lojërat e mia ishin lojëra politike; Unë, si Joan of Arc, isha duke u djegur vazhdimisht në kunj.

Vështirësitë nuk mund të eliminohen nga jeta. E vetmja gjë është t’i pranosh, nëse është e mundur t’i kapërcesh, përndryshe të pajtohesh me ta. Është në rregull të luftosh, po, por vetëm kur është e mundur.

Pa guxim, nuk mund të praktikosh asnjë virtyt tjetër. Duhet të kesh guxim – guxim të llojeve të ndryshme: së pari, guxim intelektual, të zgjidhësh vlera të ndryshme dhe të vendosësh se cila është ajo që është e duhura për të ndjekur. Duhet të kesh guxim moral për t’iu përmbajtur kësaj – pa marrë parasysh se çfarë do të dalë në rrugën tënde, pavarësisht se cila është pengesa dhe opozita.

Djali im nuk kishte asnjë lidhje me politikën apo vendimmarrjen, as nuk kam diskutuar zgjedhjet apo ndonjë çështje tjetër me të.

Ne gjithmonë thoshim se lufta jonë nuk ishte vetëm kundër britanikëve si përfaqësues të kolonializmit, ajo ishte kundër gjithë të keqes që ekzistonte në Indi. E keqja e sistemit feudal, e keqja e sistemit të bazuar në kastë, e keqja e padrejtësisë ekonomike.

Mundësitë nuk ofrohen. Ato duhen kapur dhe punuar për të. Dhe kjo kërkon këmbëngulje… dhe guxim.

Falja është një virtyt i guximtarit.

Deri në ditën kur vdiq, nëna ime vazhdoi të luftonte për të drejtat e grave. Ajo iu bashkua të gjitha lëvizjeve të grave të kohës; ajo ngjalli shumë revolta. Ajo ishte një grua e madhe, një figurë e madhe. Femrat sot do ta donin pa masë.

Fjalë Kryesore:

Të ngjashme